अक्षिनासास्यकर्णभ्रूकपोलचिबुकादिकम्।
प्रकोष्ठकोर्परांसाद्यं कट्यूरूप्रपदादिकम्।।2.3।।

प्रसूतिसमये सोऽथ जनित्रीं क्लेशयन्मुहुः।
संवृतास्यसुषुम्नाख्योऽवाङ्मुखोऽनिलचोदितः।।2.5।।

तस्याः कायाग्निना दग्धः क्लेदैः क्लिन्नाङ्गबन्धनः।
प्रत्युद्गारपरीतश्च तत्पायुद्वारगोचरः।।2.7।।

प्राणाद्या वायवस्तत्र पूर्वमेव कृतास्पदाः।
परस्परमपानश्च प्राणश्च प्रतिबध्यते।।2.9।।

तदा तत्पाकमुक्तं तु रसमादाय धावति।
व्यानो जन्तोस्तु तद्देहमापादतलमस्तकम्।।2.11।।

क्षुतकृत्कृकलो देवदत्तो जृम्भणकर्मकृत्।
धनंजयाख्यो देहेऽस्मिन्कुर्याद्बहुविधान्नवान्।।2.13।।

वह्नयश्च दशान्ये स्युस्तेषां सप्त तु धातुगाः।
त्रयस्त्रिदोषगाः प्रोक्ताः स्वेदक्लेदान्त्रगाश्च ते।।2.15।।

समवायी स विश्वात्मा विश्वगो विश्वकर्मकृत्।
स दोषो वा स वा दूष्यः क्रियातः संप्रधार्यते।।2.17।।

मज्जास्थिस्नायवः शुक्लाद्रक्तात्त्वङ्मांसशोणिताः।
इति षाट्कौशिकं नाम देहे भवति देहिनाम्।।2.19।।

क्षेत्रज्ञस्य तदोजस्तु केवलाश्रयमिष्यते।
यथा स्नेहः प्रदीपस्य यथाभ्रमशनित्विषः।।2.21।।

तथा देहावृतस्यापि क्षेत्रज्ञस्य महात्विपः।
इन्द्रियैः संप्रवर्तन्ते स्वं स्वमर्थग्रहं प्रति।।2.23।।

यदा पित्तं मरुन्नुन्नं विलीनं प्रविलापयेत्।
धातूंस्तदा क्रमाद्रक्तं लसीकां द्रावयेत्क्षणात्।।2.25।।

यदा कफो मरुत्पित्तं नुन्नोमीन(?) प्रवर्तते।
ऊर्ध्वीभूतं दृढो बाष्पं प्रसेकं च प्रवर्तयेत्।।2.27।।

ग्रहणी नाम सा पात्री प्रसृताञ्जलिसंनिभा।
अधस्तस्याः प्रधानाग्निः स समानेन नुद्यते।2.29।।

अथाहृतं षड्रसं वाप्याहारं कण्ठमार्गगम्।
श्लेष्मणानुगतं तस्य प्रभावान्मधुरीभवेत्।।2.31।।

तथैवामाशयगतं पश्चात्पित्ताशयं व्रजेत्।
तदा तस्यानुगमनात्कटुकत्वं प्रपद्यते।।2.33।।

तत्र किट्टं पृथग्भिन्नं ग्रहण्यां चिनुतेऽनिलः।
तच्चीयमानं विण्णाम ग्रहणीं पूरयेन्मुहुः।।2.35।।

अङ्गं स्वेदवदभ्यन्तर्व्याप्तैः सूक्ष्मैः सिरामुखैः।
वस्तिमापूरयेद्वायुः पूर्णे मुञ्चति धारया।।2.37।।

अपथ्यभाजामनयोर्मार्गयोर्दोषदुष्टयोः।
प्रमेहमूत्रकृच्छ्रादेर्ग्रहण्यादेश्च संभवः।।2.39।।

जायतेऽधिकसंविग्नो जृम्भतेऽङ्गैः प्रकम्पितैः।
मूर्त्योद्बणं न श्वसिति भीत्या च परिरोदिति।।2.41।।

जायते पुनरसौ निजाङ्गकै

र्जृम्भते जनितभीति कम्पते।

उल्बणं श्वसिति रोदिति ज्वरा
त्प्रागनेकशतदुःखभावितः।।2.43।।

स्रोतोमार्गस्याविभक्तत्वहेतो

स्तत्रार्णानां जायते न प्रकाशः।

तावद्यावत्कण्ठमूर्धादिभेदो
वर्णव्यक्तिस्थानसंस्था यतोऽतः।।2.45।।

बध्नाति मातापित्रोस्तु पूर्वं बन्धुषु च क्रमात्।
स पीत्वा बहुशः स्तन्यं मातरं स्तन्यदायिनीम्।।2.47।।

पितरं वीक्ष्य तत्रापि तथा भ्रातरमेव च।
पितृव्यमातुलादींश्च समुद्वीक्ष्य प्रमोदते।।2.49।।

अथ स्वमुत्तारयितुमाह्वयेज्जननीं मुहुः।
अवैशद्यान्मुखस्रोतो मार्गस्याविशदाक्षरम्।।2.51।।

त्रिचतुःपञ्चषट्सप्ताष्टमो दशम एव च।
तथा द्वादशपञ्चाशद्भेदेन गुणयेत्क्रमात्।।2.53।।

तदा तां तारमित्याहुरोमात्मेति बहुश्रुताः।
तामेव शक्तिं ब्रुवते हरेरात्मेति चापरे।।2.55।।

एतेषां तारणात्तारः शक्तिस्तद्धृतशक्तितः।
यदा चतुर्धा गुणिता सूक्ष्मादिस्थानवाचिका।।2.57।।

पञ्चानामक्षराणां च वर्णानां मरुतां तथा।
गुणिता सा यदा षोढा कोशोर्मिरसभेदिनी।।2.59।।

भेदैरहाद्यैः शान्तान्तैर्भिद्यते सप्तभिः पृथक्।
अकारश्चाप्युकारश्च मकारो बिन्दुरेव च।।2.61।।

शक्तिशान्तौ च संप्रोक्ताः शक्तेर्भेदाश्च सप्तधा।
अङ्गेभ्योऽस्यास्तु सप्तभ्यः सप्तधा भिद्यते जगत्।।2.63।।

यदाष्टधा सा गुणिता तदा प्रकृतिभेदिनी।
अष्टाक्षरा हि वस्वाशा मातृका मूर्तिभेदिनी।।2.65।।

मन्त्रं च द्वादशार्णाख्यमभिधत्ते स्वरानपि।
तत्संख्यं च तदा यन्त्रं शक्तेस्तद्गुणितात्मकम्।।2.67।।