न जानामि शब्दं न जानामि चार्थं

न जानामि पद्यं न जानामि गद्यम्।

चिदेका षडास्या हृदि द्योतते मे

मुखान्निःसरन्ते गिरश्चापि चित्रम्।।2।।

यदा संनिधानं गता मानवा मे

भवाम्भोधिपारं गतास्ते तदैव।

इति व्यञ्जयन्सिन्धुतीरे य आस्ते

तमीडे पवित्रं पराशक्तिपुत्रम्।।4।।

गिरौ मन्निवासे नरा येऽधिरूढा

स्तदा पर्वते राजते तेऽधिरूढाः।

इतीव ब्रुवन्गन्धशैलाधिरूढः

स देवो मुदे मे सदा षण्मुखोऽस्तु।।6।।

लसत्स्वर्णगेहे नृणां कामदोहे

सुमस्तोमसंछन्नमाणिक्यमञ्चे।

समुद्यत्सहस्रार्कतुल्यप्रकाशं

सदा भावये कार्तिकेयं सुरेशम्।।8।।

सुवर्णाभदिव्याम्बरैर्भासमानां

क्वणत्किङ्किणीमेखलाशोभमानाम्।

लसद्धेमपट्टेन विद्योतमानां

कटिं भावये स्कन्द ते दीप्यमानाम्।।10।।

विधौ क्लृप्तदण्डान्स्वलीलाधृताण्डा

न्निरस्तेभशुण्डान्द्विषत्कालदण्डान्।

हतेन्द्रारिषण्डाञ्जगत्त्राणशौण्डा

न्सदा ते प्रचण्डाञ्श्रये बाहुदण्डान्।।12।।

स्फुरन्मन्दहासैः सहंसानि चञ्च

त्कटाक्षावलीभृङ्गसंघोज्ज्वलानि।

सुधास्यन्दिबिम्बाधराणीशसूनो

तवालोकये षण्मुखाम्भोरुहाणि।।14।।

सुताङ्गोद्भवो मेऽसि जीवेति षड्धा

जपन्मन्त्रमीशो मुदा जिघ्रते यान्।

जगद्भारभृद्भ्यो जगन्नाथ तेभ्यः

किरीटोज्ज्वलेभ्यो नमो मस्तकेभ्यः।।16।।

इहायाहि वत्सेति हस्तान्प्रसार्या

ह्वयत्यादराच्छंकरे मातुरङ्कात्।

समुत्पत्य तातं श्रयन्तं कुमारं

हराश्िलष्टगात्रं भजे बालमूर्तिम्।।18।।

प्रशान्तेन्द्रिये नष्टसंज्ञे विचेष्टे

कफोद्गारिवक्त्रे भयोत्कम्पिगात्रे।

प्रयाणोन्मुखे मय्यनाथे तदानीं

द्रुतं मे दयालो भवाग्रे गुह त्वम्।।20।।

प्रणम्यासकृत्पादयोस्ते पतित्वा

प्रसाद्य प्रभो प्रार्थयेऽनेकवारम्।

न वक्तुं क्षमोऽहं तदानीं कृपाब्धे

न कार्यान्तकाले मनागप्युपेक्षा।।22।।

अहं सर्वदा दुःखभारावसन्नो

भवान्दीनबन्धुस्त्वदन्यं न याचे।

भवद्भक्तिरोधं सदा क्लप्तबाधं

ममाधिं द्रुतं नाशयोमासुत त्वम्।।24।।

दृशि स्कन्दमूर्तिः श्रुतौ स्कन्दकीर्ति

र्मुखे मे पवित्रं सदा तच्चरित्रम्।

करे तस्य कृत्यं वपुस्तस्य भृत्यं

गुहे सन्तु लीना ममाशेषभावाः।।26।।

कलत्रं सुता बन्धुवर्गः पशुर्वा

नरो वाथ नारी गृहे ये मदीयाः।

यजन्तो नमन्तः स्तुवन्तो भवन्तं

स्मरन्तश्च ते सन्तु सर्वे कुमार।।28।।

जनित्री पिता च स्वपुत्रापराधं

सहेते न किं देवसेनाधिनाथ।

अहं चातिबालो भवान् लोकतातः

क्षमस्वापराधं समस्तं महेश।।30।।

जयानन्दभूमञ्जयापारधाम

ञ्जयामोघकीर्ते जयानन्दमूर्ते।

जयानन्दसिन्धो जयाशेषबन्धो

जय त्वं सदा मुक्तिदानेशसूनो।।32।।