नम्राङ्गाणां भक्तिमतां यः पुरुषार्था

न्दत्वा क्षिप्रं हन्ति च तत्सर्वविपत्तीः।

पादाम्भोजाधस्तनितापस्मृतिमीशं
तं प्रत्यञ्चं दक्षिणवक्त्रं कलयामि।।2।।

भद्रारूढं भद्रदमाराधयितृ़णां

भक्तिश्रद्धापूर्वकमीशं प्रणमन्ति।

आदित्या यं वाञ्छितसिद्ध्यै करुणाब्धिं
तं प्रत्यञ्चं दक्षिणवक्त्रं कलयामि।।4।।

वक्त्रं धन्याः संसृतिवार्धेरतिमात्रा

द्भीताः सन्तः पूर्णशशाङ्कद्युति यस्य।

सेवन्तेऽध्यासीनमनन्तं वटमूलं
तं प्रत्यञ्चं दक्षिणवक्त्रं कलयामि।।6।।

दध्याज्यादिद्रव्यककर्माण्यखिलानि

त्यक्त्वा काङ्क्षां कर्मफलेष्वत्र करोति।

यज्जिज्ञासां रूपफलार्थी क्षितिदेव
स्तं प्रत्यञ्चं दक्षिणवक्त्रं कलयामि।।8।।

णानेत्येवं यन्मनुमध्यस्थितवर्णा

न्भक्ताः काले वर्णगृहीत्यै प्रजपन्तः।

मोदन्ते संप्राप्तसमस्तश्रुतितन्त्रा
स्तं प्रत्यञ्चं दक्षिणवक्त्रं कलयामि।।10।।

तप्तस्वर्णच्छायजटाजूटकटाह

प्रोद्यद्वीचीवल्लिविराजत्सुरसिन्धुम्।

नित्यं सूक्ष्मं नित्यनिरस्ताखिलदोषं
तं प्रत्यञ्चं दक्षिणवक्त्रं कलयामि।।12।।

मत्तो मारो यस्य ललाटाक्षिभवाग्नि

स्फूर्जत्कीलप्रोषितभस्मीकृतदेहः।

तद्भस्मासीद्यस्य सुजातः पटवास
स्तं प्रत्य़ञ्चं दक्षिणवक्त्रं कलयामि।।14।।

मेधावी स्यादिन्दुवतंसं धृतवीणं

कर्पूराभं पुस्तकहस्तं कमलाक्षम्।

चित्ते ध्यायन्यस्य वपुर्द्राङ्निमिषार्धं
तं प्रत्यञ्चं दक्षिणवक्त्रं कलयामि।।16।।

प्रत्याहारप्राणनिरोधादिसमर्थै

र्भक्तैर्दान्तैः संयतचित्तैर्यतमानैः।

स्वात्मत्वेन ज्ञायत एव त्वरया य
स्तं प्रत्यञ्चं दक्षिणवक्त्रं कलयामि।।18।।

प्रज्ञामात्रं प्रापितसंबिन्निजभक्तं

प्राणाक्षादेः प्रेरयितारं प्रणवार्थम्।

प्राहुः प्राज्ञा यं विदितानुश्रवतत्त्वा
स्तं प्रत्यञ्चं दक्षिणवक्त्रं कलयामि।।20।।

छन्नेऽविद्यारूपपटेनैव च विश्वं

यत्राध्यस्तं जीवपरेशत्वमपीदम्।

भानोर्भानुष्वम्बुवदस्ताखिलभेदं
तं प्रत्यञ्चं दक्षिणवक्त्रं कलयामि।।22।।

हा हेत्येवं विस्मयमीयुर्मुनिमुख्या

ज्ञाते यस्मिन्स्वात्मतयानात्मविमोहः।

प्रत्यग्भूते ब्रह्मणि यातः कथमित्थं
तं प्रत्यञ्चं दक्षिणवक्त्रं कलयामि।।24।।