Comprehensive Texts

৷৷ശ്രീഃ৷৷

৷৷ഉപദേശസഹസ്രീ৷৷

ഗദ്യപ്രബന്ധഃ.

ശിഷ്യാനുശാസനപ്രകരണമ്.

৷৷1৷৷അഥ മോക്ഷസാധനോപദേശവിധിം വ്യാഖ്യാസ്യാമോ മുമുക്ഷൂണാം ശ്രദ്ദധാനാനാമര്ഥിനാമര്ഥായ.

৷৷2৷৷തദിദം മോക്ഷസാധനം ജ്ഞാനം സാധനസാധ്യാദനിത്യാത്സര്വസ്മാദ്വിരക്തായ ത്യക്തപുത്രവിത്തലോകൈഷണായ പ്രതിപന്നപരമഹംസപാരിവ്രാജ്യായ ശമദമദയാദിയുക്തായ ശാസ്ത്രപ്രസിദ്ധശിഷ്യഗുണസംപന്നായ ശുചയേ ബ്രാഹ്മണായ വിധിവദുപസന്നായ ശിഷ്യായ ജാതികര്മവൃത്തവിദ്യാഭിജനൈഃ പരീക്ഷിതായ ബ്രൂയാത്പുനഃ പുനഃ യാവദ്ഗ്രഹണം ദൃഢീഭവതി.

৷৷3৷৷ശ്രുതിശ്ച -- 'പരീക്ഷ്യ৷৷৷৷৷৷৷৷৷৷തത്ത്വതോ ബ്രഹ്മവിദ്യാമ്' ഇതി. ദൃഢഗൃഹീതാ ഹി വിദ്യാ ആത്മനഃ ശ്രേയസേ സംതത്യൈ ച ഭവതി. വിദ്യാസംതതിശ്ച പ്രാണ്യനുഗ്രഹായ ഭവതി, നൌരിവ നദീം തിതീര്ഷോഃ. ശാസ്ത്രം ച -- 'യദ്യപ്യസ്മാ ഇമാമദ്ഭിഃ പരിഗൃഹീതാം ധനസ്യ പൂര്ണാം ദദ്യാദേതദേവ തതോ ഭൂയഃ' ഇതി. അന്യഥാ ച ജ്ഞാനപ്രാപ്ത്യഭാവാത് 'ആചാര്യവാന് പുരുഷോ വേദ' 'ആചാര്യാദ്ധൈവ വിദ്യാ വിദിതാ' 'ആചാര്യഃ പ്ലാവയിതാ തസ്യ സമ്യഗ്ജ്ഞാനം പ്ലവ ഇഹോച്യതേ' ഇത്യാദിശ്രുതിഭ്യഃ, 'ഉപദേക്ഷ്യന്തി തേ ജ്ഞാനമ്' ഇത്യാദിസ്മൃതിഭ്യശ്ച.

৷৷4৷৷ശിഷ്യസ്യ ജ്ഞാനാഗ്രഹണം ച ലിങ്ഗൈര്ബുദ്ധ്വാ തദഗ്രഹണഹേതൂന് അധര്മലൌകികപ്രമാദനിത്യാനിത്യവസ്തുവിവേകവിഷയാസംജാതദഢപൂര്വശ്രുതത്വലോകചിന്താവേക്ഷണജാത്യാദ്യഭിമാനാദീന് തത്പ്രതിപക്ഷൈഃ ശ്രുതിസ്മൃതിവിഹിതൈഃ അപനയേത് അക്രോധാദിഭിഃ അഹിംസാദിഭിശ്ച യമൈഃ, ജ്ഞാനാവിരുദ്ധൈശ്ച നിയമൈഃ.

৷৷5৷৷അമാനിത്വാദിഗുണം ച ജ്ഞാനോപായം സമ്യഗ്ഗ്രാഹയേത്.

৷৷6৷৷ആചാര്യസ്തു ഊഹാപോഹഗ്രഹണധാരണശമദമദയാനുഗ്രഹാദിസംപന്നോ ലബ്ധാഗമോ ദൃഷ്ടാദൃഷ്ടഭോഗേഷ്വനാസക്തഃ ത്യക്തസര്വകര്മസാധനോ ബ്രഹ്മവിത് ബ്രഹ്മണി സ്ഥിതഃ അഭിന്നവൃത്തോ ദമ്ഭദര്പകുഹകശാഠ്യമായാമാത്സര്യാനൃതാഹംകാരമമത്വാദിദോഷവിവര്ജിതഃ കേവലപരാനുഗ്രഹപ്രയോജനോ വിദ്യോപയോഗാര്ഥീ പൂര്വമുപദിശേത് 'സദേവ സോമ്യേദമഗ്ര ആസീദേകമേവാദ്വിതീയമ്' 'യത്ര നാന്യത്പശ്യതി' 'ആത്മൈവേദം' സര്വമ്' 'ആത്മാ വാ ഇദമേക ഏവാഗ്ര ആസീത്' 'സര്വം ഖല്വിദം ബ്രഹ്മ' ഇത്യാദ്യാഃ ആത്മൈക്യപ്രതിപാദനപരാഃ ശ്രുതീഃ.

৷৷7৷৷ഉപദിശ്യ ച ഗ്രാഹയേത് ബ്രഹ്മണോ ലക്ഷണമ് 'യ ആത്മാപഹതപാപ്മാ' 'യത്സാക്ഷാദപരോക്ഷാദ്ബ്രഹ്മ'

'യോശനായാപിപാസേ' 'നേതി നേതി' 'അസ്ഥൂലമനണു' 'സ ഏഷ നേതി നേതി' 'അദൃഷ്ടം ദ്രഷ്ടൃ'

'വിജ്ഞാനമാനന്ദം ബ്രഹ്മ' 'സത്യം ജ്ഞാനമനന്തം ബ്രഹ്മ' 'അദൃശ്യേനാത്മ്യേനിരുക്തേ' 'സ വാ ഏഷ മഹാനജ ആത്മാ ' 'അപ്രാണോ ഹ്യമനാഃ' 'സബാഹ്യാഭ്യന്തരോ ഹ്യജഃ' 'വിജ്ഞാനഘന ഏവ' 'അനന്തരമബാഹ്യമ് '

'അന്യദേവ തദ്വിദിതാദഥോ അവിദിതാദധി' 'ആകാശോ വൈ നാമ' ഇത്യാദിശ്രുതിഭിഃ.

৷৷8৷৷സ്മൃതിഭിശ്ച -- 'ന ജായതേ മ്രിയതേ' 'നാദത്തേ കസ്യചിത്പാപമ്' 'യഥാകാശസ്ഥിതോ നിത്യമ്'

'ക്ഷേത്രജ്ഞം ചാപി മാം വിദ്ധി' 'ന സത്തന്നാസദുച്യതേ' 'അനാദിത്വാന്നിര്ഗുണത്വാത്' 'സമം സര്വേഷു ഭൂതേഷു'

'ഉത്തമഃ പുരുഷസ്ത്വന്യഃ' ഇത്യാദിഭിഃ ശ്രുത്യുക്തലക്ഷണാവിരുദ്ധാഭിഃ പരമാത്മാസംസാരിത്വപ്രതിപാദനപരാഭിഃ തസ്യ സര്വേണാനന്യത്വപ്രതിപാദനപരാഭിശ്ച.

৷৷9৷৷ഏവം ശ്രുതിസ്മൃതിഭിഃ ഗൃഹീതപരമാത്മലക്ഷണം ശിഷ്യം സംസാരസാഗരാദുത്തിതീര്ഷും പൃച്ഛേത് -- കസ്ത്വമസി സോമ്യ ഇതി.

৷৷10৷৷സ യദി ബ്രൂയാത് -- ബ്രാഹ്മണപുത്രഃ അദോന്വയഃ ബ്രഹ്മചാര്യാസമ്, ഗൃഹസ്ഥോ വാ, ഇദാനീമസ്മി പരമഹംസപരിവ്രാട് സംസാരസാഗരാത് ജന്മമൃത്യുമഹാഗ്രാഹാത് ഉത്തിതീര്ഷുരിതി.

৷৷11৷৷ആചാര്യോ ബ്രൂയാത് -- ഇഹൈവ തവ സോമ്യ മൃതസ്യ ശരീരം വയോഭിരദ്യതേ മൃദ്ഭാവം വാപദ്യതേ. തത്ര കഥം സംസാരസാഗരാദുദ്ധര്തുമിച്ഛസീതി. ന ഹി നദ്യാഃ അവരേ കൂലേ ഭസ്മീഭൂതേ നദ്യാഃ പാരം തരിഷ്യസീതി.

৷৷12৷৷സ യദി ബ്രൂയാത് -- -അന്യോഹം ശരീരാത്. ശരീരം തു ജായതേ മ്രിയതേ വയോഭിരദ്യതേ മൃദ്ഭാവമാപദ്യതേ ശസ്ത്രാഗ്ന്യാദിഭിശ്ച വിനാശ്യതേ വ്യാധ്യാദിഭിശ്ച പ്രയുജ്യതേ. തസ്മിന് അഹം സ്വകൃതധര്മാധര്മവശാത് പക്ഷീ നീഡമിവ പ്രവിഷ്ടഃ പുനഃ പുനഃ ശരീരവിനാശേ ധര്മാധര്മവശാത് ശരീരാന്തരം യാസ്യാമി പൂര്വനീഡവിനാശേ പക്ഷീവ നീഡാന്തരമ്. ഏവമേവാഹമനാദൌ സംസാരേ ദേവമനുഷ്യതിര്യങ്നിരയസ്ഥാനേഷു സ്വകര്മവശാദുപാത്തമുപാത്തം ശരീരം ത്യജന് നവം നവം ചാന്യദുപാദദാനോ ജന്മമരണപ്രബന്ധചക്രേ ഘടീയന്ത്രവത് സ്വകര്മണാ ഭ്രാമ്യമാണഃ ക്രമേണേദം ശരീരമാസാദ്യ സംസാരചക്രഭ്രമണാദസ്മാന്നിര്വിണ്ണോ ഭഗവന്തമുപസന്നോസ്മി സംസാരചക്രഭ്രമണപ്രശമനായ.തസ്മാന്നിത്യ ഏവാഹം ശരീരാദന്യഃ. ശരീരാണി ആഗച്ഛന്ത്യപഗച്ഛന്തി ച വാസാംസീവ പുരുഷസ്യേതി.

৷৷13৷৷ആചാര്യോ ബ്രൂയാത് -- സാധ്വവാദീഃ, സമ്യക്പശ്യസി. കഥം മൃഷാ അവാദീഃ ബ്രാഹ്മണപുത്രോദോന്വയോ ബ്രഹ്മചാര്യാസമ്, ഗൃഹസ്ഥോ വാ, ഇദാനീമസ്മി പരമഹംസപരിവ്രാഡിതി.

৷৷14৷৷സ യദി ബ്രൂയാത് -- ഭഗവന് കഥമഹം മൃഷാവാദിഷമ് ഇതി.

৷৷15৷৷തം പ്രതി ബ്രൂയാദാചാര്യഃ -- -യതസ്ത്വം ഭിന്നജാത്യന്വയസംസ്കാരം ശരീരം ജാത്യന്വയസംസ്കാരവര്ജിതസ്യാത്മനഃ പ്രത്യഭ്യജ്ഞാസീഃ ബ്രാഹ്മണപുത്രോദോന്വയ ഇത്യാദിനാ വാക്യേനേതി.

৷৷16৷৷സ യദി പൃച്ഛേത് -- -കഥം ഭിന്നജാത്യന്വയസംസ്കാരം ശരീരമ്, കഥം വാ അഹം ജാത്യന്വയസംസ്കാരവര്ജിതഃ ഇതി.

৷৷17৷৷ആചാര്യോ ബ്രൂയാത് -- -ശ്രൃണു സോമ്യ തദേവ യഥേദം ശരീരം ത്വത്തോ ഭിന്നം ഭിന്നജാത്യന്വയസംസ്കാരമ്, ത്വം ച ജാത്യന്വയസംസ്കാരവര്ജിതഃ ഇത്യുക്ത്വാ തം സ്മാരയേത് -- സ്മര്തുമര്ഹസി സോമ്യ പരമാത്മാനം സര്വാത്മാനം യഥോക്തലക്ഷണം ശ്രാവിതോസി 'സദേവ സോമ്യേദമ്' ഇത്യാദിഭിഃ ശ്രുതിഭിഃ സ്മൃതിഭിശ്ച, ലക്ഷണം ച തസ്യ ശ്രുതിഭിഃ സ്മൃതിഭിശ്ച.

৷৷18৷৷ലബ്ധപരമാത്മലക്ഷണസ്മൃതയേ ബ്രൂയാത് -- യോസാവാകാശനാമാ നാമരൂപാഭ്യാമര്ഥാന്തരഭൂതഃ അശരീരഃ അസ്ഥൂലാദിലക്ഷണഃ അപഹതപാപ്മത്വാദിലക്ഷണശ്ച സര്വൈഃ സംസാരധര്മൈരനാഗന്ധിതഃ യത്സാക്ഷാദപരോക്ഷാദ്ബ്രഹ്മ ഏഷ ത ആത്മാ സര്വാന്തരഃ അദൃഷ്ടോ ദ്രഷ്ടാ അശ്രുതഃ ശ്രോതാ അമതോ മന്താ അവിജ്ഞാതോ വിജ്ഞാതാ നിത്യവിജ്ഞാനസ്വരൂപഃ അനന്തരഃ അബാഹ്യഃ വിജ്ഞാനഘന ഏവ പരിപൂര്ണഃ ആകാശവത് അനന്തശക്തിഃ ആത്മാ സര്വസ്യ അശനായാദിവര്ജിതഃ ആവിര്ഭാവതിരോഭാവവര്ജിതശ്ച സ്വാത്മവിലക്ഷണയോഃ നാമരൂപയോഃ ജഗദ്ബീജഭൂതയോഃ സ്വാത്മസ്ഥയോഃ തത്ത്വാന്യത്വാഭ്യാമനിര്വചനീയയോഃ സ്വസംവേദ്യയോഃ സദ്ഭാവമാത്രേണാചിന്ത്യശക്തിത്വാദ്വ്യാകര്താ അവ്യാകൃതയോഃ.

৷৷19৷৷തേ നാമരൂപേ അവ്യാകൃതേ സതീ വ്യാക്രിയമാണേ തസ്മാദേതസ്മാദാത്മന ആകാശനാമാകൃതീ സംവൃത്തേ. തച്ചാകാശാഖ്യം ഭൂതമനേന പ്രകാരേണ പരമാത്മനഃ സംഭൂതം പ്രസന്നാദിവ സലിലാന്മലമിവ ഫേനമ്. ന സലിലം ന ച സലിലാദത്യന്തം ഭിന്നം ഫേനമ്, സലിലവ്യതിരേകേണാദര്ശനാത്s: സലിലം തു സ്വച്ഛമ് അന്യത് ഫേനാന്മലരൂപാത്. ഏവം പരമാത്മാ നാമരൂപാഭ്യാമന്യഃ ഫേനസ്ഥാനീയാഭ്യാം ശുദ്ധഃ പ്രസന്നസ്തദ്വിലക്ഷണഃ. തേ നാമരൂപേ അവ്യാകൃതേ സതീ വ്യാക്രിയമാണേ ഫേനസ്ഥാനീയേ ആകാശനാമാകൃതീ സംവൃത്തേ.

৷৷20৷৷തതോപി സ്ഥൂലഭാവമാപദ്യമാനേ നാമരൂപേ വ്യാക്രിയമാണേ വായുഭാവമാപദ്യേതേ, തതോപ്യഗ്നിഭാവമ്, അഗ്നേരബ്ഭാവമ്, തതഃ പൃഥിവീഭാവമ്, ഇത്യേവംക്രമേണ പൂര്വപൂര്വഭവസ്യോത്തരോത്തരാനുപ്രവേശേന പഞ്ച മഹാഭൂതാനി പൃഥിവ്യാന്താന്യുത്പന്നാനി. തതഃ

പഞ്ചഗുണവിശിഷ്ടാ പൃഥിവീ. പൃഥിവ്യാശ്ച പഞ്ചാത്മികാ ബ്രീഹിയവാദ്യാ ഓഷധയഃ ജായന്തേ. താഭ്യോ ഭക്ഷിതാഭ്യോ ലോഹിതം ശ്രുക്ലം ച സ്ത്രീപുംസശരീരസംബന്ധി ജായതേ. തദുഭയമ് ഋതുകാലേ അവിദ്യാപ്രയുക്തകാമഖജനിര്മഥനോദ്ഭൂതം മന്ത്രസംസ്കൃതം ഗര്ഭാശയേ നിഷിച്യതേ. തത്സ്വയോനിരസാനുപ്രവേശേന വിവര്ധമാനം ഗര്ഭീഭൂതം നവമേ ദശമേ വാ മാസി ജായതേ.

৷৷21৷৷തജ്ജാതം ലബ്ധനാമാകൃതികം ജാതകര്മാദിഭിഃ മന്ത്രസംസ്കൃതം പുനഃ ഉപനയനസംസ്കാരയോഗേണ ബ്രഹ്മചാരിസംജ്ഞം ഭവതി. തദേവ ശരീരം പത്നീയോഗസംസ്കാരയോഗേണ ഗൃഹസ്ഥസംജ്ഞം ഭവതി. തദേവ വനസ്ഥസംസ്കാരേണ താപസസംജ്ഞം ഭവതി. തദേവ ക്രിയാനിവൃത്തിനിമിത്തേന സംസ്കാരേണ പരിവ്രാട്സംജ്ഞം ഭവതി. ഇത്യേവം ത്വത്തോ ഭിന്നം ഭിന്നജാത്യന്വയസംസ്കാരം ശരീരമ്.

৷৷22৷৷മനശ്ചേന്ദ്രിയാണി ച നാമരൂപാത്മകാന്യേവ, 'അന്നമയം ഹി സോമ്യ മനഃ' ഇത്യാദിശ്രുതിഭ്യഃ.

৷৷23৷৷കഥം ചാഹം ഭിന്നജാത്യന്വയസംസ്കാരവര്ജിതഃ ഇത്യേതച്ഛൃണു -- യോസൌ നാമരൂപയോര്വ്യാകര്താ നാമരൂപധര്മവിലക്ഷണഃ സ ഏവ നാമരൂപേ വ്യാകുര്വന് സൃഷ്ട്വേദം ശരീരം സ്വയം സംസ്കാരധര്മവര്ജിതോ നാമരൂപേ ഇഹ പ്രവിഷ്ടഃ അന്യൈരദൃഷ്ടഃ സ്വയം പശ്യന് തഥാ അശ്രുതഃ ശ്രൃണ്വന് അമതോ മന്വാനഃ അവിജ്ഞാതോ വിജാനന് സര്വാണി രൂപാണി വിചിത്യ ധീരോ നാമാനി കൃത്വാഭിവദന്യദാസ്തേ ഇതി. അസ്മിന്നര്ഥേ ശ്രുതയഃ സഹസ്രശഃ -- -'തത്സൃഷ്ട്വാ. തദേവാനുപ്രാവിശത്' 'അന്തഃ പ്രവിഷ്ടഃ ശാസ്താ ജനാനാമ് ' 'സ ഏഷ ഇഹ പ്രവിഷ്ടഃ' 'ഏഷ ത ആത്മാ' 'സ ഏതമേവ സീമാനം വിദാര്യൈതയാ ദ്വാരാ പ്രാപദ്യത' 'ഏഷ സര്വേഷു ഭൂതേഷു ഗൂഢോത്മാ' 'സേയം ദേവതൈക്ഷത ഹന്താഹമിമാസ്തിസ്രോ ദേവതാഃ' ഇത്യാദ്യാഃ ശ്രുതയഃ.

৷৷24৷৷സ്മൃതയോപി -- -'ആത്മൈവ ദേവതാഃ സര്വാഃ' 'നവദ്വാരേ പുരേ ദേഹീ' 'ശ്രേത്രജ്ഞം ചാപി മാം വിദ്ധി' 'സമം സര്വേഷു ഭൂതേഷു ' 'ഉപദ്രഷ്ടാനുമന്താ ച' 'ഉത്തമഃ പുരുഷസ്ത്വന്യഃ' 'അശരീരം ശരീരേഷു' ഇത്യാദ്യാഃ. തസ്മാത് ജാത്യന്വയസംസ്കാരവര്ജിതസ്ത്വമിതി സിദ്ധമ്.

৷৷25৷৷സ യദി ബ്രൂയാത് -- -അന്യ ഏവാഹമജ്ഞഃ സുഖീ ദുഃഖീ ബദ്ധഃ സംസാരീ, അന്യോസൌ മദ്വിലക്ഷണഃ അസംസാരീ ദേവഃ, തമഹം ബല്യുപഹാരനമസ്കാരാദിഭിഃ വര്ണാശ്രമകര്മഭിശ്ചാരാധ്യം സംസാരസാഗരാദുത്തിതീര്ഷുരസ്മി. കഥമഹം സ ഏവേതി.

৷৷26৷৷ആചാര്യോ ബ്രൂയാത് -- നൈവം സോമ്യ പ്രതിപത്തുമര്ഹസി, പ്രതിഷിദ്ധത്വാദ്ഭേദപ്രതിപത്തേഃ. കഥം പ്രദിഷിദ്ധാ ഭേദപ്രതിപത്തിരിത്യത ആഹ -- 'അന്യോസാവന്യോഹമസ്മീതി ന സ വേദ' 'ബ്രഹ്മ തം പരാദാദ്യോന്യത്രാത്മനോ ബ്രഹ്മ വേദ' 'മൃത്യോഃ സ മൃത്യുമാപ്നോതി യ ഇഹ നാനേവ പശ്യതി' ഇത്യേവമാദ്യാഃ.

৷৷27৷৷ഏതാ ഏവ ശ്രുതയോ ഭേദപ്രതിപത്തേഃ സംസാരഗമനം ദര്ശയന്തി.

৷৷28৷৷അഭേദപ്രതിപത്തേശ്ച മോക്ഷം ദര്ശയന്തി സഹസ്രശഃ. 'സ ആത്മാ തത്ത്വമസി' ഇതി പരമാത്മഭാവം വിധായ

ആചാര്യവാന്പുരുഷോ വേദ' ഇത്യുക്ത്വാ 'തസ്യ താവദേവ ചിരമ്' ഇതി മോക്ഷം ദര്ശയന്ത്യഭേദവിജ്ഞാനാദേവ. സത്യാഭിസംധസ്യാതസ്കരസ്യേവ ദാഹാദ്യഭാവദൃഷ്ടാന്തേന സംസാരാഭാവം ദര്ശയന്തി. ഭേദദര്ശനാദസത്യാഭിസംധസ്യ സംസാരഗമനം ദര്ശയന്തി തസ്കരസ്യേവ ദാഹാദിദൃഷ്ടാന്തേന.

৷৷29৷৷'ത ഇഹ വ്യാഘ്രോ വാ' ഇത്യാദിനാ ച അഭേദദര്ശനാത് 'സ സ്വരാഡ് ഭവതി' ഇത്യുക്ത്വാ തദ്വിപരീതേന ഭേദദര്ശനേന സംസാരഗമനം ദര്ശയന്തി 'അഥ യേന്യഥാതോ വിദുരന്യരാജാനസ്തേ ക്ഷയ്യലോകാ ഭവന്തി' ഇതി പ്രതിശാഖമ്. തസ്മാത് മൃഷൈവൈവമവാദീഃ ബ്രാഹ്മണപുത്രോദോന്വയഃ സംസാരീ പരമാത്മവിലക്ഷണ ഇതി.

৷৷30৷৷തസ്മാത്പ്രതിഷിദ്ധത്വാദ്ഭേദദര്ശനസ്യ, ഭേദവിഷയത്വാച്ച കര്മോപാദാനസ്യ, കര്മസാധനത്വാച്ച യജ്ഞോപവീതാദേഃ, കര്മസാധനോപാദാനസ്യ പരമാത്മാഭേദപ്രതിപത്ത്യാ പ്രതിഷേധഃ കൃതോ വേദിതവ്യഃs: കര്മണാം തത്സാധനാനാം ച യജ്ഞോപവീതാദീനാം പരമാത്മാഭേദപ്രതിപത്തിവിരുദ്ധത്വാത്. സംസാരിണോ ഹി കര്മാണി വിധീയന്തേ തത്സാധനാനി ച യജ്ഞോപവീതാദീനിs: ന പരമാത്മനോഭേദദര്ശിനഃ. ഭേദദര്ശനമാത്രേണ ച തതോന്യത്വമ്.

৷৷31৷৷യദി കര്മാണി കര്തവ്യാനി ന നിവിവര്തയിഷിതാനി കര്മസാധനാസംബന്ധിനഃ കര്മനിമിത്തജാത്യാശ്രമാദ്യസംബന്ധിനശ്ച, പരമാത്മനശ്ച ആത്മനൈവാഭേദപ്രതിപത്തിം നാവക്ഷ്യത് 'സ ആത്മാ തത്ത്വമസി' ഇത്യേവമാദിഭിര്നിശ്ചിതരൂപൈര്വാക്യൈഃs: ഭേദപ്രതിപത്തിനിന്ദാം ച നാഭ്യധാസ്യത് 'ഏഷ നിത്യോ മഹിമാ ബ്രാഹ്മണസ്യ' 'അനന്വാഗതം പുണ്യേനാനന്വാഗതം പാപേന' 'അത്ര സ്തേനോസ്തേനഃ' ഇത്യാദിനാ.

৷৷32৷৷കര്മാസംബന്ധിസ്വരൂപത്വം കര്മനിമിത്തവര്ണാദ്യസംബന്ധരൂപതാം ച നാഭ്യധാസ്യത് കര്മാണി ച കര്മസാധനാനി ച യജ്ഞോപവീതാദീനി യദ്യപരിതിത്യാജയിഷിതാനി. തസ്മാത്സസാധനം കര്മ പരിത്യക്തവ്യം മുമുക്ഷുണാ, പരമാത്മാഭേദദര്ശനവിരോധാത്. ആത്മാ ച പര ഏവേതി പ്രതിപത്തവ്യോ യഥാശ്രുത്യുക്തലക്ഷണഃ.

৷৷33৷৷സ യദി ബ്രൂയാത് -- ഭഗവന്, ദഹ്യമാനേ ച്ഛിദ്യമാനേ വാ ദേഹേ പ്രത്യക്ഷാ വേദനാs: അശനായാദിനിമിത്തം ച പ്രത്യക്ഷം ദുഃഖം മമ. പരശ്ചായമാത്മായമാത്മാപഹതപാപ്മാ വിരജോ വിമൃത്യുര്വിശോകോ വിജിഘത്സോപിപാസഃ സര്വഗന്ധരസവര്ജിതഃ ശ്രൂയതേ സര്വശ്രുതിഷു സ്മൃതിഷു ച. കഥം തദ്വിലക്ഷണഃ അനേകസംസാരധര്മസംയുക്തഃ പരമാത്മാനമാത്മത്വേന മാം ച സംസാരിണം പരമാത്മത്വേന അഗ്നിമിവ ശീതത്വേന പ്രതിപദ്യേയ? സംസാരീ ച സന് സര്വാഭ്യുദയനിഃശ്രേയസസാധനേ അധികൃതഃ അഭ്യുദയനിഃശ്രേയസസാധനാനി കര്മാണി തത്സാധനാനി ച യജ്ഞോപവീതാദീനി കഥം പരിത്യജേയമിതി.

৷৷34৷৷തം പ്രതി ബ്രൂയാത് -- യദവോചോ ദഹ്യമാനേ ച്ഛിദ്യമാനേ വാ ദേഹേ പ്രത്യക്ഷാ വേദനോപലഭ്യതേ മമേതി, തദസത്. കസ്മാത്? ദഹ്യമാനേ ച്ഛിദ്യമാന ഇവ വൃക്ഷേ ഉപലബ്ധുരുപലഭ്യമാനേ കര്മണി ശരീരേ ദാഹച്ഛേദവേദനായാ ഉപലഭ്യമാനത്വാത് ദാഹാദിസമാനാശ്രയൈവ വേദനാ. യത്ര ഹി ദാഹഃ ഛേദോ വാ ക്രിയതേ തത്രൈവ വ്യപദിശതി ദാഹാദിവേദനാം ലോകഃs: ന വേദനാം ദാഹാദ്യുപലബ്ധരീതി. കഥമ്? ക്വ തേ വേദനേതി പൃഷ്ടഃ ശിരസി മേ വേദനാ ഉരസി ഉദരേ ഇതി വാ യത്ര ദാഹാദിസ്തത്രൈവ വ്യപദിശതി, ന തൂപലബ്ധരീതി. യദ്യുപലബ്ധരി വേദനാ സ്യാത് വേദനാനിമിത്തം വാ ദാഹച്ഛേദാദി വേദനാശ്രയത്വേനോപദിശേദ്ദാഹാദ്യാശ്രയവത്.

৷৷35৷৷സ്വയം ച നോപലഭ്യേത, ചക്ഷുര്ഗതരൂപവത്. തസ്മാത് ദാഹച്ഛേദാദിസമാനാശ്രയത്വേന ഉപലഭ്യമാനത്വാദ്ദാഹാദിവത് കര്മഭൂതൈവ വേദനാ. ഭാവരൂപത്വാച്ച സാശ്രയാ തണ്ഡുലപാകവത്. വേദനാസമാനാശ്രയ ഏവ തത്സംസ്കാരഃ സ്മൃതിസമാനകാല ഏവോപലഭ്യമാനത്വാത് വേദനാവിഷയഃ തന്നിമിത്തവിഷയശ്ച ദ്വേഷോപി സംസ്കാരസമാനാശ്രയ ഏവ. തഥാ ചോക്തമ് -- രൂപസംസ്കാരതുല്യാധീ രാഗദ്വേഷൌ ഭയം ച യത്. ഗൃഹ്യതേ ധീശ്രയം തസ്മാജ്ജ്ഞാതാ ശുദ്ധോഭയഃ സദാ.

৷৷36৷৷കിമാശ്രയാഃ പുനഃ രൂപാദിസംസ്കാരാദയ ഇതി, ഉച്യതേ -- യത്ര കാമാദയഃ. ക്വ പുനസ്തേ കാമാദയഃ? 'കാമഃ സംകല്പോ വിചികിത്സാ' ഇത്യാദിശ്രുതേഃ ബുദ്ധാവേവ. തത്രൈവ രൂപാദിസംസ്കാരാദയോപി, 'കസ്മിന്നു രൂപാണി പ്രതിഷ്ഠിതാനീതി ഹൃദയേ' ഇതി ശ്രുതേഃ. 'കാമാ യേസ്യ ഹൃദി ശ്രിതാഃ' 'തീര്ണോ ഹി യദാ സര്വാന് ശോകാന് ഹൃദയസ്യ' 'അസങ്ഗോ ഹ്യയമ്' 'തദ്വാ അസ്യൈതദതിച്ഛന്ദാഃ' ഇത്യാദിശ്രുതിശതേഭ്യഃ, 'അവികാര്യോയമുച്യതേ' 'അനാദിത്വാന്നിര്ഗുണത്വാത്' ഇത്യാദിഭ്യഃ -- -ഇച്ഛാദ്വേഷാദി ച ക്ഷേത്രസ്യൈവ വിഷയസ്യ ധര്മോ നാത്മന ഇതി -- -സ്മൃതിഭ്യശ്ച കര്മസ്ഥൈവാശുദ്ധിഃ നാത്മസ്ഥാ ഇതി.

৷৷37৷৷അതോ രൂപാദിസംസ്കാരാദ്യശുദ്ധിസംബന്ധാഭാവാത് ന പരസ്മാദാത്മനോ വിലക്ഷണസ്ത്വമിതി പ്രത്യക്ഷാദിവിരോധാഭാവാത് യുക്തം പര ഏവാത്മാഹമിതി പ്രതിപത്തുമ്, 'തദാത്മാനമേവാവേദഹം ബ്രഹ്മാസ്മീതി' 'ഏകധൈവാനുദ്രഷ്ടവ്യമ്' 'അഹമേവാധസ്താത് ' 'ആത്മൈവാധസ്താത്' 'സര്വമാത്മാനം പശ്യേത്' 'യത്ര ത്വസ്യ സര്വമാത്മൈവ' 'ഇദം സര്വം യദയമാത്മാ' 'സ ഏഷോകലഃ, 'അനന്തരമബാഹ്യമ്' 'സബാഹ്യാഭ്യന്തരോ ഹ്യജഃ' 'ബ്രഹ്മൈവേദമ് 'ഏതയാ ദ്വാരാ പ്രാപദ്യത' 'പ്രജ്ഞാനസ്യ നാമധേയാനി ' 'സത്യം ജ്ഞാനമനന്തം ബ്രഹ്മ' 'തസ്മാദ്വാ' 'തത്സൃഷ്ട്വാ തദേവാനുപ്രാവിശത്' 'ഏകോ ദേവഃ സര്വഭൂതേഷു ഗൂഢഃ സര്വവ്യാപീ' 'അശരീരം ശരീരേഷു' 'ന ജായതേ മ്രിയതേ' 'സ്വപ്നാന്തം ജാഗരിതാന്തമ്' 'സ മ ആത്മേതി വിദ്യാത്' 'യസ്തു സര്വാണി ഭൂതാനി' 'തദേജതി തന്നൈജതി' 'വേനസ്തത്പശ്യന്' 'തദേവാഗ്നിഃ' 'അഹം മനുരഭവം സൂര്യശ്ച' 'അന്തഃ പ്രവിഷ്ടഃ ശാസ്താ ജനാനാമ്' 'സദേവ സോമ്യ' 'തത്സത്യം സ ആത്മാ തത്ത്വമസി ' ഇത്യാദിശ്രുതിഭ്യഃ.

৷৷38৷৷സ്മൃതിഭ്യശ്ച 'പൂഃ പ്രാണിനഃ സര്വ ഏവ ഗുഹാശയസ്യ' 'ആത്മൈവ ദേവതാഃ' 'നവദ്വാരേ പുരേ' 'സമം സര്വേഷു ഭൂതേഷു' 'വിദ്യാവിനയസംപന്നേ' 'അവിഭക്തം വിഭക്തേഷു' 'വാസുദേവഃ സര്വമ്' ഇത്യാദിഭ്യഃ ഏക ഏവാത്മാ പരം ബ്രഹ്മ സര്വസംസാരധര്മവിനിര്മുക്തസ്ത്വമിതി സിദ്ധമ്.

৷৷39৷৷സ യദി ബ്രൂയാത് -- -യദി ഭഗവന് അനന്തരഃ അബാഹ്യഃ സബാഹ്യാഭ്യന്തരോ ഹ്യജഃ കൃത്സ്നഃ പ്രജ്ഞാനഘന ഏവ സൈന്ധവഘനവദാത്മാ സര്വമൂര്തിഭേദവര്ജിതഃ ആകാശവദേകരസഃ, കിമിദം ദൃശ്യതേ ശ്രൂയതേ വാ സാധ്യം സാധനം വാ സാധകശ്ചേതി ശ്രുതിസ്മൃതിലോകപ്രസിദ്ധം വാദിശതവിപ്രതിപത്തിവിഷയ ഇതി.

৷৷40৷৷ആചാര്യോ ബ്രൂയാത് -- -അവിദ്യാകൃതമേതദ്യദിദം ദൃശ്യതേ ശ്രൂയതേ വാ സാധ്യം സാധനം സാധകശ്ചേതി. പരമാര്ഥതസ്ത്വേക ഏവാത്മാ അവിദ്യാദൃഷ്ടേഃ അനേകവത് ആഭാസതേ, തിമിരദൃഷ്ട്യാ അനേകചന്ദ്രവത്. 'യത്ര വാ അന്യദിവ സ്യാത്' 'യത്ര ഹി ദ്വൈതമിവ ഭവതി തദിതര ഇതരം പശ്യതി' 'മൃത്യോഃ സ മൃത്യുമാപ്നോതി' 'അഥ യത്രാന്യത്പശ്യതി അന്യച്ഛൃണോതി അന്യദ്വിജാനാതി തദല്പമ്' 'അഥ യദല്പം തന്മര്ത്യമിതി' 'വാചാരമ്ഭണം വികാരോ നാമധേയമ് 'അനൃതമ്' 'അന്യോസാവന്യോഹമ്' ഇതി ഭേദദര്ശനനിന്ദോപപത്തേരവിദ്യാകൃതം ദ്വൈതമ്, 'ഏകമേവാദ്വിതീയമ്' 'യത്ര ത്വസ്യ' 'കോ മോഹഃ കഃ ശോകഃ' ഇത്യാദ്യേകത്വവിധിശ്രുതിഭ്യശ്ചേതി.

৷৷41৷৷യദ്യേവം ഭഗവന്, കിമര്ഥം ശ്രുത്യാ സാധ്യസാധനാദിഭേദ ഉച്യതേ ഉത്പത്തിഃ പ്രലയശ്ചേതി?.

৷৷42৷৷അത്രോച്യതേ -- അവിദ്യാവതഃ ഉപാത്തശരീരാദിഭേദസ്യ ഇഷ്ടാനിഷ്ടയോഗിനമാത്മാനം മന്യമാനസ്യ സാധനൈരേവേഷ്ടാനിഷ്ടപ്രാപ്തിപരിഹാരോപായവിവേകമജാനതഃ ഇഷ്ടപ്രാപ്തിം ചാനിഷ്ടപരിഹാരം ചേച്ഛതഃ ശനൈസ്തദ്വിഷയമജ്ഞാനം നിവര്തയിതും ശാസ്ത്രമ്, ന സാധ്യസാധനാദിഭേദം വിധത്തേ, അനിഷ്ടരൂപഃ സംസാരോ ഹി സ ഇതി. തദ്ഭേദദൃഷ്ടിമേവാവിദ്യാം സംസാരമൂലമുന്മൂലയതി ഉത്പ്രത്തിപ്രലയാദ്യേകത്വോപപത്തിപ്രദര്ശനേന.

৷৷43৷৷അവിദ്യായാമുന്മൂലിതായാം ശ്രുതിസ്മൃതിന്യായേഭ്യോനന്തരോബാഹ്യഃ സബാഹ്യാഭ്യന്തരോ ഹ്യജഃ സൈന്ധവഘനവത്പ്രജ്ഞാനഘന ഏവൈകരസ ആത്മാ ആകാശവത്പരിപൂര്ണ ഇത്യത്രൈവ ഏകാ പ്രജ്ഞാ പ്രതിഷ്ഠാ പരമാര്ഥദര്ശിനോ ഭവതി. ന സാധ്യസാധനോത്പത്തിപ്രലയാദിഭേദേന അശുദ്ധിഗന്ധോപ്യുപപദ്യതേ.

৷৷44৷৷തച്ചൈതത് പരമാര്ഥദര്ശനം പ്രതിപത്തുമിച്ഛതാ വര്ണാശ്രമാദ്യഭിമാനകൃതപാങ്ക്തരൂപപുത്രവിത്തലോകൈഷണാദിഭ്യോ വ്യുത്ഥാനം കര്തവ്യമ്, സമ്യക്പ്രത്യയവിരോധാത്തദഭിമാനസ്യ. ഭേദദര്ശനപ്രതിഷേധാര്ഥോപപത്തിശ്ചോപപദ്യതേ.ന ഹ്യേകസ്മിന്നാത്മന്യസംസാരിത്വബുദ്ധൌ ശാസ്ത്രന്യായോത്പാദിതായാം തദ്വിപരീതാ ബുദ്ധിര്ഭവതി. ന ഹ്യഗ്നൌ ശീതത്വബുദ്ധിഃ, ശരീരേ വാ അജരാമരണത്വബുദ്ധിഃ. തസ്മാദവിദ്യാകാര്യത്വാത്സര്വകര്മണാം തത്സാധനാനാം ച യജ്ഞോപവീതാദീനാം പരമാര്ഥദര്ശനനിഷ്ഠേന ത്യാഗഃ കര്തവ്യഃ.
കൂടസ്ഥാദ്വയാത്മബോധപ്രകരണമ്.

৷৷45৷৷സുഖമാസീനം ബ്രാഹ്മണം ബ്രഹ്മനിഷ്ഠം കശ്ചിത് ബ്രഹ്മചാരീ ജന്മജരാമരണലക്ഷണാത് സംസാരാത് നിര്വിണ്ണോ മുമുക്ഷുഃ വിധിവദുപസന്നഃ പപ്രച്ഛ -- ഭഗവന്, കഥമഹം സംസാരാന്മോക്ഷ്യേ ശരീരേന്ദ്രിയവിഷയവേദനാവാന്. ജാഗരിതേ ദുഃഖമനുഭവാമിs: തഥാ സ്വപ്നേനുഭവാമി. പുനഃ പുനഃ സുഷുപ്തിപ്രതിപത്ത്യാ വിശ്രമ്യ വിശ്രമ്യ ജാഗ്രത്സ്വപ്നയോര്ദുഃഖമനുഭവാമി. കിമയമേവ മമ സ്വഭാവഃ? കിം വാ അന്യസ്വഭാവസ്യ സതോ നൈമിത്തികഃ? ഇതി. യദി അയമേവ സ്വഭാവഃ, ന മേ മോക്ഷാശാഃs: സ്വഭാവസ്യാവര്ജനീയത്വാത്. അഥ നൈമിത്തികഃ, നിമിത്തപരിഹാരേ സ്യാന്മോക്ഷോപപത്തിഃ.

৷৷46৷৷തം ഗുരുരുവാച -- ശ്രൃണു വത്സ, ന തവായം സ്വഭാവഃ, കിംതു നൈമിത്തികഃ.

৷৷47৷৷ഇത്യുക്തഃ ശിഷ്യ ഉവാച -- -കിം നിമിത്തമ്? കിം വാ തസ്യ നിവര്തകമ്? കോ വാ മമ സ്വഭാവഃ? യസ്മിന്നിമിത്തേ നിവര്തിതേ നൈമിത്തികാഭാവഃ രോഗനിമിത്തനിവൃത്താവിവ രോഗീ സ്വഭാവം പ്രതിപദ്യേയേതി.

৷৷48৷৷ഗുരുരുവാച -- -അവിദ്യാ നിമിത്തമ്, വിദ്യാ തസ്യാ നിവര്തികാ. അവിദ്യായാം നിവൃത്തായാം തന്നിമിത്താഭാവാത് മോക്ഷ്യസേ ജന്മമരണലക്ഷണാത്സംസാരാത്. സ്വപ്നജാഗ്രദ്ദുഃഖം ച നാനുഭവിഷ്യസീതി.

৷৷49৷৷ശിഷ്യ ഉവാച -- കാ സാ അവിദ്യാ? കിംവിഷയാ വാ? വിദ്യാ ച കാ അവിദ്യാനിവര്തികാ യയാ സ്വഭാവം പ്രതിപദ്യേയ? ഇതി.

৷৷50৷৷ഗുരുരുവാച -- -ത്വം പരമാത്മാനം സന്തമ് അസംസാരിണം സംസാര്യഹമസ്മീതി വിപരീതം പ്രതിപദ്യസേs: അകര്താരം സന്തം കര്തേതിs: അഭോക്താരം സന്തം ഭോക്തേതിs: വിദ്യമാനം ചാവിദ്യമാനമിതി. ഇയമവിദ്യാ.

৷৷51৷৷ശിഷ്യ ഉവാച -- -യദ്യപ്യഹം വിദ്യമാനഃ, തഥാപി ന പരമാത്മാ. കര്തൃത്വഭോക്തൃത്വലക്ഷണഃ സംസാരോ മമ സ്വഭാവഃ, പ്രത്യക്ഷാദിഭിഃ പ്രമാണൈഃ അനുഭൂയമാനത്വാത്. ന അവിദ്യാനിമിത്തഃ, അവിദ്യായാശ്ചാത്മവിഷയത്വാനുപപത്തേഃ. അവിദ്യാ നാമ അന്യസ്മിന് അന്യധര്മാധ്യാരോപണാ, യഥാ പ്രസിദ്ധം രജതം പ്രസിദ്ധായാം ശുക്തികായാമ്, യഥാ പ്രസിദ്ധം പുരുഷം സ്ഥാണാവധ്യാരോപയതി, പ്രസിദ്ധം വാ സ്ഥാണും പുരുഷേ, നാപ്രസിദ്ധം, പ്രസിദ്ധേ, പ്രസിദ്ധം വാ അപ്രസിദ്ധേ. ന ച ആത്മന്യനാത്മാനമധ്യാരോപയതി, ആത്മനഃ അപ്രസിദ്ധത്വാത്s: തഥാ ആത്മാനമ് അനാത്മനി, ആത്മനോപ്രസിദ്ധത്വാദേവ.

৷৷52৷৷തം ഗുരുരുവാച -- -ന, വ്യഭിചാരാത്. ന ഹി വത്സ, പ്രസിദ്ധം പ്രസിദ്ധ ഏവാധ്യാരോപയതീതി നിയന്തും ശക്യമ്, ആത്മന്യധ്യാരോപണദര്ശനാത്, ഗൌരോഹം കൃഷ്ണോഹമിതി ദേഹധര്മസ്യ അഹംപ്രത്യയവിഷയേ ആത്മനി, അഹംപ്രത്യയവിഷയസ്യ ച ആത്മനഃ ദേഹേ അയമഹമസ്മീതി.

৷৷53৷৷ശിഷ്യ ആഹ -- പ്രസിദ്ധ ഏവ തര്ഹ്യാത്മാ അഹംപ്രത്യയവിഷയതയാ, ദേഹശ്ച അയമിതി. തത്രൈവം സതി, പ്രസിദ്ധയോരേവ ദേഹാത്മനോരിതരേതരാധ്യാരോപണാ സ്ഥാണുപുരുഷയോഃ ശുക്തികാരജതയോരിവ. തത്ര കം വിശേഷമാശ്രിത്യ ഭഗവതോക്തം പ്രസിദ്ധയോരിതരേതരാധ്യാരോപണേതി നിയന്തും ന ശക്യതേ ഇതി?.

৷৷54৷৷ഗുരുരാഹ -- ശ്രൃണുs: സത്യം പ്രസിദ്ധൌ ദേഹാത്മാനൌ. ന തു സ്ഥാണുപുരുഷാവിവ വിവിക്തപ്രത്യയവിഷയതയാ സര്വലോകപ്രസിദ്ധൌ. കഥം തര്ഹി? നിത്യമേവ നിരന്തരാവിവിക്തപ്രത്യയവിഷയതയാ പ്രസിദ്ധൌ. ന ഹി അയം ദേഹഃ, അയമാത്മാ, ഇതി വിവിക്താഭ്യാം പ്രത്യയാഭ്യാം ദേഹാത്മാനൌ ഗൃഹ്ണാതി യഃ കശ്ചിത്. അത ഏവ ഹി മോമുഹ്യതേ ലോകഃ ആത്മാനാത്മവിഷയേ ഏവമാത്മാ, നൈവമാത്മാ ഇതി. ഇമം വിശേഷമാശ്രിത്യാവോചം നൈവം നിയന്തും ശക്യമിതി.

৷৷55৷৷നനു, അവിദ്യാധ്യാരോപിതം യത്ര യത് തദസത് തത്ര ദൃഷ്ടമ്, യഥാ രജതം ശുക്തികായാമ്, സ്ഥാണൌ പുരുഷഃ, രജ്ജ്വാം സര്പഃ, ആകാശേ തലമലിനത്വമിത്യാദി. തഥാ ദേഹാത്മനോരപി നിത്യമേവ നിരന്തരാവിവിക്തപ്രത്യയേന ഇതരേതരാധ്യാരോപണാ കൃതാ സ്യാത്. തത് ഇതരേതരയോഃ നിത്യമേവ അസത്ത്വം സ്യാത്. യഥാ ശുക്തികാദിഷു അവിദ്യാധ്യാരോപിതാനാം രജതാദീനാം നിത്യമേവ അത്യന്താസത്ത്വമ്, തദ്വിപരീതാനാം ച വിപരീതേഷു, തദ്വത് ദേഹാത്മനോരവിദ്യയൈവ ഇതരേതരാധ്യാരോപണാ കൃതാ സ്യാത്. തത്രൈവം സതി ദേഹാത്മനോരസത്ത്വം പ്രസജ്യേത. തച്ചാനിഷ്ടമ്, വൈനാശികപക്ഷത്വാത്. അഥ തദ്വിപര്യയേണ ദേഹഃ ആത്മന്യവിദ്യയാ അധ്യാരോപിതഃ, ദേഹസ്യാത്മനി സതി അസത്ത്വം പ്രസജ്യേത. തച്ചാനിഷ്ടമ്, പ്രത്യക്ഷാദിവിരോധാത്. തസ്മാദ്ദേഹാത്മാനൌ നാവിദ്യയാ ഇതരേതരസ്മിന് അധ്യാരോപിതൌ. കഥം തര്ഹി? വംശസ്തമ്ഭവന്നിത്യസംയുക്തൌ.

৷৷56৷৷ന, അനിത്യത്വപരാര്ഥത്വപ്രസങ്ഗാത്. സംഹതത്വാത് പരാര്ഥത്വമ് അനിത്യത്വം ച വംശസ്തമ്ഭാദിവദേവ. കിംച -- യസ്തു പരൈര്ദേഹേന സംഹതഃ കല്പിത ആത്മാ സ സംഹതത്വാത് പരാര്ഥഃ. തേന അസംഹതഃ പരോന്യോ നിത്യഃ സിദ്ധസ്താവത്.

৷৷57৷৷തസ്യാസംഹതസ്യ ദേഹേ ദേഹമാത്രതയാ അധ്യാരോപിതത്വേന അസത്ത്വാനിത്യത്വാദിദോഷപ്രസങ്ഗോ ഭവതി. തത്ര

നിരാത്മകോ ദേഹ ഇതി വൈനാശികപക്ഷപ്രാപ്തിദോഷഃ സ്യാത്.

৷৷58৷৷ന, സ്വത ഏവാത്മനഃ ആകാശസ്യേവ അസംഹതത്വാഭ്യുപഗമാത് സര്വേണ അസംഹതഃ സ ച ആത്മേതി ന നിരാത്മകോ ദേഹാദിഃ സര്വഃ സ്യാത്. യഥാ ചാകാശം സര്വേണാസംഹതമിതി സര്വം ന നിരാകാശം ഭവതി, ഏവമ്. തസ്മാന്ന വൈനാശികപക്ഷപ്രാപ്തിദോഷഃ സ്യാത്.

৷৷59৷৷യത്പുനരുക്തമ് -- -ദേഹസ്യാത്മന്യസത്ത്വേ പ്രത്യക്ഷാദിവിരോധഃ സ്യാദിതി, തന്ന, പ്രത്യക്ഷാദിഭിഃ ആത്മനി ദേഹസ്യ സത്ത്വാനുപലബ്ധേഃ. ന ഹ്യാത്മനി -- കുണ്ഡേ ബദരമ്, ക്ഷീരേ സര്പിഃ, തിലേ തൈലമ്, ഭിത്തൌ ചിത്രമിവ ച -- പ്രത്യക്ഷാദിഭിഃ ദേഹ ഉപലഭ്യതേ. തസ്മാന്ന പ്രത്യക്ഷാദിവിരോധഃ.

৷৷60৷৷കഥം തര്ഹി പ്രത്യക്ഷാദ്യപ്രസിദ്ധാത്മനി ദേഹാധ്യാരോപണാ, ദേഹേ ചാത്മാരോപണാ?.

৷৷61৷৷നായം ദോഷഃ, സ്വഭാവപ്രസിദ്ധത്വാദാത്മനഃ. ന ഹി കാദാചിത്കസിദ്ധാവേവ അധ്യാരോപണാ ന നിത്യസിദ്ധൌ ഇതി നിയന്തും ശക്യമ്, ആകാശേ തലമലാദ്യധ്യാരോപണദര്ശനാത്.

৷৷62৷৷കിം ഭഗവന്, ദേഹാത്മനോഃ ഇതരേതരാധ്യാരോപണാ ദേഹാദിസംഘാതകൃതാ, അഥവാ ആത്മകൃതാ?.

৷৷63৷৷ഗുരുരുവാച -- യദി ദേഹാദിസംഘാതകൃതാ, യദി വാ ആത്മകൃതാ, കിം തത്ര സ്യാത്?.

৷৷64৷৷ഇത്യുക്തഃ ശിഷ്യ ആഹ -- -യദ്യഹം ദേഹാദിസംഘാതമാത്രഃ, തതോ മമാചേതനത്വാത് പരാര്ഥത്വമിതി ന മത്കൃതാ ദേഹാത്മനോഃ ഇതരേതരാധ്യാരോപണാ. അഥാഹമാത്മാ പരോന്യഃ സംഘാതാത്, ചിതിമത്ത്വാത് സ്വാര്ഥ ഇതി മയൈവ ചിതിമതാ ആത്മനി അധ്യാരോപണാ ക്രിയതേ സര്വാനര്ഥബീജഭൂതാ.

৷৷65৷৷ഇത്യുക്തോ ഗുരുരുവാച -- അനര്ഥബീജഭൂതാം ചേന്മിഥ്യാധ്യാരോപണാം ജാനീഷേ, മാ കാര്ഷീസ്തര്ഹി.

৷৷66৷৷നൈവ ഭഗവന്, ശക്നോമി ന കര്തുമ്. അന്യേന കേനചിത്പ്രയുക്തോഹം ന സ്വതന്ത്ര ഇതി.

৷৷67৷৷ന തര്ഹി അചിതിമത്ത്വാത് സ്വാര്ഥഃ ത്വമ്. യേന പ്രയുക്തഃ അസ്വതന്ത്രഃ പ്രവര്തസേ സ ചിതിമാന് സ്വാര്ഥഃ. സംഘാത ഏവ ത്വമ്.

৷৷68৷৷യദ്യചേതനോഹമ്, കഥം സുഖദുഃഖവേദനാം ഭവദുക്തം ച ജാനാമി?.

৷৷69৷৷ഗുരുരുവാച -- -കിം സുഖദുഃഖവേദനായാ മദുക്താച്ചാന്യസ്ത്വമ്, കിം വാ അനന്യ ഏവ?.

৷৷70৷৷ശിഷ്യ ഉവാച -- -നാഹം താവദനന്യഃ. കസ്മാത്? യസ്മാത്തദുഭയം കര്മഭൂതം ഘടാദികമിവ ജാനാമി. യദ്യനന്യോഹമ്, തേന തദുഭയം ന ജാനീയാമ്s: കിംതു ജാനാമി, തസ്മാദന്യഃ. സുഖദുഃഖവേദനാവിക്രിയാ ച സ്വാര്ഥൈവ പ്രാപ്നോതി, ത്വദുക്തം ച സ്യാത്, അനന്യത്വേ. ന ച തയോഃ സ്വാര്ഥതാ യുക്താ. ന ഹി ചന്ദനകണ്ടകകൃതേ സുഖദുഃഖേ ചന്ദനകണ്ടകാര്ഥേ, ഘടോപയോഗോ വാ ഘടാര്ഥഃ. തസ്മാത് തദ്വിജ്ഞാതുര്മമ ചന്ദനാദികൃതഃ അര്ഥഃ. അഹം ഹി തതോന്യഃ സമസ്തമര്ഥം ജാനാമി ബുദ്ധ്യാരൂഢമ്.

৷৷71৷৷തം ഗുരുരുവാച -- ഏവം തര്ഹി സ്വാര്ഥസ്ത്വം ചിതിമത്ത്വാന്ന പരേണ പ്രയുജ്യസേ. ന ഹി ചിതിമാന്പരതന്ത്രഃ പരേണ പ്രയുജ്യതേ, ചിതിമതശ്ചിതിമദര്ഥത്വാനുപപത്തേഃ സമത്വാത്പ്രദീപപ്രകാശയോരിവ. നാപി അചിതിമദര്ഥത്വം ചിതിമതോ ഭവതി, അചിതിമതോചിതിമത്ത്വാദേവ സ്വാര്ഥസംബന്ധാനുപപത്തേഃ. നാപി അചിതിമതോഃ അന്യോന്യാര്ഥത്വം ദൃഷ്ടമ്. ന ഹി കാഷ്ഠകുഡ്യേ

അന്യോന്യാര്ഥം കുര്വാതേ.

৷৷72৷৷നനു ചിതിമത്ത്വേ സമേപി ഭൃത്യസ്വാമിനോഃ അന്യോന്യാര്ഥത്വം ദൃഷ്ടമ്.

৷৷73৷৷നൈവമ്, അഗ്നേരുഷ്ണപ്രകാശവത്തവ ചിതിമത്ത്വസ്യ വിവക്ഷിതത്വാത്. പ്രദര്ശിതശ്ച ദൃഷ്ടാന്തഃ പ്രദീപപ്രകാശയോരിതി. തത്രൈവം സതി സ്വബുദ്ധ്യാരൂഢമേവ സര്വമുപലഭസേ അഗ്ന്യുഷ്ണപ്രകാശതുല്യേന കൂടസ്ഥനിത്യചൈതന്യസ്വരൂപേണ. യദി ചൈവമാത്മനഃ സര്വദാ നിര്വിശേഷത്വമുപഗച്ഛസി, കിമിത്യൂചിവാന് 'സുഷുപ്തേ വിശ്രമ്യ വിശ്രമ്യ ജാഗ്രത്സ്വപ്നയോഃ ദുഃഖമനുഭവാമി, കിമയമേവ മമ സ്വഭാവഃ കിം വാ നൈമിത്തികഃ' ഇതി ച. കിമസൌ വ്യാമോഹോപഗതഃ, കിം വാ ന?.

৷৷74৷৷ഇത്യുക്തഃ ശിഷ്യ ആഹ -- ഭഗവന്, അപഗതഃ ത്വത്പ്രസാദാത്. കിംതു മമ കൂടസ്ഥതായാം സംശയഃ. കഥമ്? ശബ്ദാദീനാം സ്വതഃസിദ്ധിര്നാസ്തി, അചേതനത്വാത്s: ശബ്ദാദ്യാകാരപ്രത്യയോത്പത്തേസ്തു തേഷാമ്. പ്രത്യയാനാമിതരേതരവ്യാവൃത്തവിശേഷണാനാം നീലപീതാദ്യാകാരവതാം സ്വതഃസിദ്ധ്യസംഭവാത്. തസ്മാദ്ബാഹ്യാകാരനിമിത്തത്വം ഗമ്യതേ ഇതി ബാഹ്യാകാരവത് ശബ്ദാദ്യാകാരത്വസിദ്ധിഃ. തഥാ പ്രത്യയാനാമപി അഹംപ്രത്യയാലമ്ബനവസ്തുഭേദാനാം സംഹതത്വാത് അചൈതന്യോപപത്തേഃ. സ്വാര്ഥത്വാസംഭവാത് സ്വരൂപവ്യതിരിക്തഗ്രാഹകഗ്രാഹ്യത്വേന സിദ്ധിഃ ശബ്ദാദിവദേവ. അസംഹതത്വേ സതി ചൈതന്യാത്മകത്വാത് സ്വാര്ഥോപി അഹംപ്രത്യയാനാം നീലപീതാദ്യാകാരാണാമുപലബ്ധേതി വിക്രിയാവാനേവ, കഥം കൂടസ്ഥ ഇതി സംശയഃ.

৷৷75৷৷തം ഗുരുരുവാച -- ന യുക്തസ്തവ സംശയഃ, യതസ്തേഷാം പ്രത്യയാനാം നിയമേന അശേഷതഃ ഉപലബ്ധേരേവ അപരിണാമിത്വാത് കൂടസ്ഥത്വസിദ്ധൌ നിശ്ചയഹേതുമേവ അശേഷചിത്തപ്രചാരോപലബ്ധിം സംശയഹേതുമാത്ഥ. യദി ഹി തവ പരിണാമിത്വം സ്യാത്, അശേഷസ്വവിഷയചിത്തപ്രചാരോപലബ്ധിര്ന സ്യാത് ചിത്തസ്യേവ സ്വവിഷയേ യഥാ ചേന്ദ്രിയാണാം സ്വവിഷയേഷു. ന ച തഥാ ആത്മനസ്തവ സ്വവിഷയൈകദേശോപലബ്ധിഃ. അതഃ കൂടസ്ഥതൈവ തവേതി.

৷৷76৷৷തത്രാഹ -- ഉപലബ്ധിര്നാമ ധാത്വര്ഥോ വിക്രിയൈവ, ഉപലബ്ധുഃ കൂടസ്ഥാത്മതാ ചേതി വിരുദ്ധമ്.

৷৷77৷৷ന, ധാത്വര്ഥവിക്രിയായാമ് ഉപലബ്ധ്യുപചാരാത്. യോ ഹി ബൌദ്ധഃ പ്രത്യയഃ സ ധാത്വര്ഥോ വിക്രിയാത്മകഃ ആത്മനഃ ഉപലബ്ധ്യാഭാസഫലാവസാന ഇതി ഉപലബ്ധിശബ്ദേന ഉപചര്യതേ, യഥാ ച്ഛിദിക്രിയാ ദ്വൈധീഭാവഫലാവസാനേതി ധാത്വര്ഥത്വേനോപചര്യതേ തദ്വത്.

৷৷78৷৷ഇത്യുക്തഃ ശിഷ്യ ആഹ -- നനു ഭഗവന്, മമ കൂടസ്ഥത്വപ്രതിപാദനം പ്രതി അസമര്ഥോ ദൃഷ്ടാന്തഃ. കഥമ്? ഛിദിഃ ഛേദ്യവിക്രിയാവസാനാ ഉപചര്യതേ യഥാ ധാത്വര്ഥത്വേന, തഥാ ഉപലബ്ധിശബ്ദോപചരിതോപി ധാത്വര്ഥോ ബൌദ്ധപ്രത്യയഃ ആത്മനഃ ഉപലബ്ധിവിക്രിയാവസാനശ്ചേത്, നാത്മനഃ കൂടസ്ഥതാം പ്രതിപാദയിതും സമര്ഥഃ.

৷৷79৷৷ഗുരുരുവാച -- സത്യമേവം സ്യാത്, യദി ഉപലബ്ധ്യുപലബ്ധ്രോഃ വിശേഷഃ. നിത്യോപലബ്ധിമാത്ര ഏവ ഹി ഉപലബ്ധാ. ന തു താര്കികസമയ ഇവ അന്യാ ഉപലബ്ധിഃ അന്യഃ ഉപലബ്ധാ ച.

৷৷80৷৷നനൂപലബ്ധിഫലാവസാനോ ധാത്വര്ഥഃ കഥമിതി.

৷৷81৷৷ഉച്യതേ ശ്രൃണു, ഉപലബ്ധ്യാഭാസഫലാവസാന ഇത്യുക്തമ്. കിം ന ശ്രുതം തത് ത്വയാ? ന ത്വാത്മാ വിക്രിയോത്പാദനാവസാന ഇതി മയോക്തമ്.

৷৷82৷৷ശിഷ്യ ആഹ -- -കഥം തര്ഹി കൂടസ്ഥേ മയി അശേഷസ്വവിഷയചിത്തപ്രചാരോപലബ്ധൃത്വമിത്യാത്ഥ?.

৷৷83৷৷തം ഗുരുരുവാച -- സത്യമേവാവോചമ്, തേനൈവ കൂടസ്ഥതാമബ്രവം തവ.

৷৷84৷৷യദ്യേവം ഭഗവന്, കൂടസ്ഥനിത്യോപലബ്ധിസ്വരൂപേ മയി ശബ്ദാദ്യാകാരബൌദ്ധപ്രത്യയേഷു ച മത്സ്വരൂപോപലബ്ധ്യാഭാസഫലാവസാനവത്സു ഉത്പദ്യമാനേഷു കസ്ത്വപരാധോ മമഃ?.

৷৷85৷৷സത്യമ്, നാസ്ത്യപരാധഃs: കിംതു അവിദ്യാമാത്രസ്ത്വപരാധ ഇതി പ്രാഗേവാവോചമ്.

৷৷86৷৷യദി ഭഗവന്, സുഷുപ്ത ഇവ മമ വിക്രിയാ നാസ്തി, കഥം സ്വപ്നജാഗരിതേ?.

৷৷87৷৷തം ഗുരുരുവാച -- കിം ത്വനുഭൂയേതേ ത്വയാ സംതതമ്.

৷৷88৷৷ശിഷ്യ ഉവാച -- ബാഢമനുഭവാമി, കിംതു വിച്ഛിദ്യ വിച്ഛിദ്യ, ന തു സംതതമ്.

৷৷89৷৷ഗുരുരുവാച -- തര്ഹ്യാഗന്തുകേ ത്വേതേ, ന തവാത്മഭൂതേ. യദി തവാത്മഭൂതേ ചൈതന്യസ്വരൂപവത് സ്വതഃസിദ്ധേ സംതതേ ഏവ സ്യാതാമ്. കിംച, സ്വപ്നജാഗരിതേ ന തവ ആത്മഭൂതേ, വ്യഭിചാരിത്വാത് വസ്ത്രാദിവത്. ന ഹി യസ്യ യത് സ്വരൂപം തത് തദ്വ്യഭിചാരി ദൃഷ്ടമ്. സ്വപ്നജാഗരിതേ തു ചൈതന്യമാത്രത്വാത് വ്യഭിചരതഃ. സുഷുപ്തേ ചേത് സ്വരൂപം വ്യഭിചരേത് തത് നഷ്ടം നാസ്തീതി വാ ബാധ്യമേവ സ്യാത്, ആഗന്തുകാനാമതദ്ധര്മാണാമുഭയാത്മകത്വദര്ശനാത്s: യഥാ ധനവസ്ത്രാദീനാം നാശോ ദൃഷ്ടഃ, സ്വപ്നഭ്രാന്തിലബ്ധാനാം തു അഭാവോ ദൃഷ്ടഃ.

৷৷90৷৷നനു ഏവം ഭഗവന്, ചൈതന്യസ്വരൂപമപി ആഗന്തുകം പ്രാപ്തമ്, സ്വപ്നജാഗരിതയോരിവ സുഷുപ്തേ അനുപലബ്ധേഃ. അചൈതന്യസ്വരൂപോ വാ സ്യാമഹമ്.

৷৷91৷৷ന, പശ്യ, തദനുപപത്തേഃ. ചൈതന്യസ്വരൂപം ചേദാഗന്തുകം പശ്യസി, പശ്യ, നൈതത് വര്ഷശതേനാപി ഉപപത്ത്യാ കലയിതും ശക്നുമോ വയമ്, അന്യോ വാചൈതന്യോപി. തസ്യ സംഹതത്വാത് പാരാര്ഥ്യമ് അനേകത്വം നാശിത്വം ച ന കേനചിദുപപത്ത്യാ വാരയിതും ശക്യമ്, അസ്വാര്ഥസ്യ സ്വതഃസിദ്ധ്യഭാവാദിത്യവോചാമ. ചൈതന്യസ്വരൂപസ്യ തു ആത്മനഃ സ്വതഃസിദ്ധേഃ അന്യാനപേക്ഷത്വം ന കേനചിത് വാരയിതും ശക്യമ്, അവ്യഭിചാരാത്.

৷৷92৷৷നനു വ്യഭിചാരോ ദര്ശിതോ മയാ സുഷുപ്തേ ന പശ്യാമീതി.

৷৷93৷৷ന, വ്യാഹതത്വാത്. കഥം വ്യാഘാതഃ? പശ്യതസ്തവ ന പശ്യാമീതി വ്യാഹതം വചനമ്. ന ഹി കദാചിത് ഭഗവന്, സുഷുപ്തേ മയാ ചൈതന്യമന്യദ്വാ കിംചിത് ദൃഷ്ടമ്. പശ്യന് തര്ഹി സുഷുപ്തേ ത്വമ്s: യസ്മാത് ദൃഷ്ടമേവ പ്രതിഷേധസി, ന ദൃഷ്ടിമ്.യാ തവ ദൃഷ്ടിഃ തച്ചൈതന്യമിതി മയോക്തമ്. യയാ ത്വം വിദ്യമാനയാ ന കിംചിത് ദൃഷ്ടമിതി പ്രതിഷേധസി സാ ദൃഷ്ടിഃ ത്വച്ചൈതന്യമ്. തര്ഹി സര്വത്ര അവ്യഭിചാരാത് കൂടസ്ഥനിത്യത്വം സിദ്ധം സ്വത ഏവ, ന പ്രമാണാപേക്ഷമ്. സ്വതഃസിദ്ധസ്യ ഹി പ്രമാതുഃ അന്യസ്യ പ്രമേയസ്യ പരിച്ഛിത്തിം പ്രതി പ്രമാണാപേക്ഷാ. യാ തു അന്യാ നിത്യാ പരിച്ഛിത്തിരപേക്ഷ്യതേ അന്യസ്യ അപരിച്ഛിത്തിരൂപസ്യ പരിച്ഛേദായ, സാ ഹി നിത്യൈവ കൂടസ്ഥാ സ്വയംജ്യോതിഃസ്വഭാവാ. ആത്മനി പ്രമാണത്വേ പ്രമാതൃത്വേ വാ ന താം പ്രതി പ്രമാണാപേക്ഷാ, തത്സ്വഭാവത്വാത്. യഥാ പ്രകാശനമുഷ്ണത്വം വാ ലോഹോദകാദിഷു പരതഃ അപേക്ഷ്യതേ അഗ്ന്യാദിത്യാദിഭ്യഃ, അതത്സ്വഭാവത്വാത്s: ന അഗ്ന്യാദിത്യാദീനാം തദപേക്ഷാ, സദാ തത്സ്വഭാവത്വാത്.

৷৷94৷৷അനിത്യത്വേ ഏവ പ്രമാ സ്യാത്, ന നിത്യത്വേ ഇതി ചേത്.

৷৷95৷৷ന, അവഗതേര്നിത്യത്വാനിത്യത്വയോഃ വിശേഷാനുപപത്തേഃ. ന ഹി അവഗതേഃ പ്രമാത്വേ അനിത്യാ അവഗതിഃ പ്രമാ, ന നിത്യാ ഇതി വിശേഷഃ അവഗമ്യതേ.

৷৷96৷৷നിത്യായാം പ്രമാതുഃ അപേക്ഷാഭാവഃ, അനിത്യായാം തു യത്നാന്തരിതത്വാത് അവഗതിഃ അപേക്ഷ്യത ഇതി വിശേഷഃ സ്യാദിതി

ചേത്.

৷৷97৷৷സിദ്ധാ തര്ഹി ആത്മനഃ പ്രമാതുഃ സ്വതഃസിദ്ധിഃ പ്രമാണനിരപേക്ഷതയൈവേതി.

৷৷98৷৷അഭാവേപി അപേക്ഷാഭാവഃ, നിത്യത്വാത് ഇതി ചേത്.

৷৷99৷৷ന, അവഗതേരേവ ആത്മനി സദ്ഭാവാദിതി പരിഹൃതമേതത്. പ്രമാതുശ്ചേത് പ്രമാണാപേക്ഷാ സിദ്ധിഃ കസ്യ പ്രമിത്സാ സ്യാത്. യസ്യ പ്രമിത്സാ സ ഏവ പ്രമാതാ അഭ്യുപഗമ്യതേ. തദീയാ ച പ്രമിത്സാ പ്രമേയവിഷയൈവ, ന പ്രമാതൃവിഷയാ, പ്രമാതൃവിഷയത്വേ അനവസ്ഥാപ്രസങ്ഗാത് പ്രമാതുഃ തദിച്ഛായാശ്ച തസ്യാപ്യന്യഃ പ്രമാതാ തസ്യാപ്യന്യ ഇതി, ഏവമേവ ഇച്ഛായാഃ പ്രമാതൃവിഷയത്വേ. പ്രമാതുഃ ആത്മനഃ അവ്യവഹിതത്വാച്ച പ്രമേയത്വാനുപപത്തിഃ. ലോകേ ഹി പ്രമേയം നാമ പ്രമാതുഃ ഇച്ഛാസ്മൃതിപ്രയത്നപ്രമാണജന്മവ്യവഹിതം സിധ്യതി, നാന്യഥാs: അവഗതിഃ പ്രമേയവിഷയാ ദൃഷ്ടാ. ന ച പ്രമാതുഃ പ്രമാതാ സ്വസ്യ സ്വയമേവ കേനചിത് വ്യവഹിതഃ കല്പയിതും ശക്യഃ ഇച്ഛാദീനാമന്യതമേനാപി. സ്മൃതിശ്ച സ്മര്തവ്യവിഷയാ, ന സ്മര്തൃവിഷയാ. തഥാഇച്ഛായാഃ ഇഷ്ടവിഷയത്വമേവ, ന ഇച്ഛാവദ്വിഷയത്വമ്. സ്മര്ത്രിച്ഛാവദ്വിഷയത്വേപി ഹി ഉഭയോഃ അനവസ്ഥാ പൂര്വവത് അപരിഹാര്യാ സ്യാത്.

৷৷100৷৷നനു പ്രമാതൃവിഷയാവഗത്യനുത്പത്തൌ അനവഗത ഏവ പ്രമാതാ സ്യാദിതി ചേത്.

৷৷101৷৷ന, അവഗന്തുഃ അവഗതേഃ അവഗന്തവ്യവിഷയത്വാത്.അവഗന്തൃവിഷയത്വേ ചാനവസ്ഥാ പൂര്വവത്സ്യാത്.അവഗതിശ്ചാത്മനി കൂടസ്ഥനിത്യാത്മജ്യോതിഃ അന്യതഃ അനപേക്ഷൈവ സിദ്ധാ, അഗ്ന്യാദിത്യാദ്യുഷ്ണപ്രകാശവദിതി പൂര്വമേവ പ്രസാധിതമ്. അവഗതേഃ ചൈതന്യാത്മജ്യോതിഷഃ സ്വാത്മനി അനിത്യത്വേ ആത്മനഃ സ്വാര്ഥതാനുപപത്തിഃ. കാര്യകരണസംഘാതവത് സംഹതത്വാത് പാരാര്ഥ്യം ദോഷവത്ത്വം ച അവോചാമ. കഥമ്? ചൈതന്യാത്മജ്യോതിഷഃ സ്വാത്മനി അനിത്യത്വേ സ്മൃത്യാദിവ്യവധാനാത് സാന്തരത്വമ്. തതശ്ച തസ്യ ചൈതന്യജ്യോതിഷഃ പ്രാഗുത്പത്തേഃ പ്രധ്വംസാച്ചോര്ധ്വമാത്മന്യേവാഭാവാത് ചക്ഷുരാദീനാമിവ സംഹതത്വാത് പാരാര്ഥ്യം സ്യാത്. യദാ ച തത് ഉത്പന്നമ് ആത്മനി വിദ്യതേ, ന തദാ ആത്മനഃ സ്വാര്ഥത്വമ്. തദ്ഭാവാഭാവാപേക്ഷാ ഹി ആത്മാനാത്മനോഃ സ്വാര്ഥത്വപരാര്ഥത്വസിദ്ധിഃ. തസ്മാത് ആത്മനഃ അന്യനിരപേക്ഷമേവ നിത്യചൈതന്യജ്യോതിഷ്ട്വം സിദ്ധമ്.

৷৷102৷৷നനു ഏവം സതി അസതി പ്രമാശ്രയത്വേ, കഥം പ്രമാതുഃ പ്രമാതൃത്വമ്?.

৷৷103৷৷ഉച്യതേ -- -പ്രമായാഃ നിത്യത്വേ അനിത്യത്വേ ച രൂപവിശേഷാഭാവാത്. അവഗതിര്ഹി പ്രമാ. തസ്യാഃ സ്മൃതീച്ഛാദിപൂര്വികായാഃ അനിത്യായാഃ, കൂടസ്ഥനിത്യായാ വാ, ന സ്വരൂപവിശേഷോ വിദ്യതേ, യഥാ ധാത്വര്ഥസ്യ തിഷ്ഠത്യാദേഃ ഫലസ്യ ഗത്യാദിപൂര്വകസ്യ അനിത്യസ്യ അപൂര്വസ്യ നിത്യസ്യ വാ രൂപവിശേഷോ നാസ്തീതി തുല്യോ വ്യപദേശോ ദൃഷ്ടഃ 'തിഷ്ഠന്തി മനുഷ്യാഃ' 'തിഷ്ഠന്തി പര്വതാഃ' ഇത്യാദി, തഥാ നിത്യാവഗതിസ്വരൂപേപി പ്രമാതരി പ്രമാതൃത്വവ്യപദേശോ ന വിരുധ്യതേ ഫലസാമാന്യാദിതി.

৷৷104৷৷അത്രാഹ ശിഷ്യഃ -- നിത്യാവഗതിസ്വരൂപസ്യ ആത്മനഃ അവിക്രിയത്വാത് കാര്യകാരണൈഃ അസംഹത്യ തക്ഷാദീനാമിവ വാസ്യാദിഭിഃ കര്തൃത്വം നോപപദ്യതേ. അസംഹതസ്വഭാവസ്യ ച കാര്യകരണോപാദാനേ അനവസ്ഥാ പ്രസജ്യേത. തക്ഷാദീനാം തു കാര്യകരണൈഃ നിത്യമേവ സംഹതത്വമിതി വാസ്യാദ്യുപാദാനേ നാനവസ്ഥാ സ്യാദിതി.

৷৷105৷৷ഇഹ തു അസംഹതസ്വഭാവസ്യ കരണാനുപാദാനേ കര്തൃത്വം നോപപദ്യത ഇതി കരണമുപാദേയമ്, തദുപാദാനമപി വിക്രിയൈവേതി തത്കര്തൃത്വേ കരണാന്തരമുപാദേയമ്, തദുപാദാനേപി അന്യദിതി പ്രമാതുഃ സ്വാതന്ത്ര്യേ അനവസ്ഥാ അപരിഹാര്യാ സ്യാദിതി. ന ച ക്രിയൈവ ആത്മാനം കാരയതി, അനിര്വര്തിതായാഃ സ്വരൂപാഭാവാത്. അഥ അന്യത് ആത്മാനമുപേത്യ ക്രിയാം കാരയതീതി ചേത്, നs: അന്യസ്യ സ്വതഃസിദ്ധത്വാവിഷയത്വാദ്യനുപപത്തേഃ. ന ഹി ആത്മനഃ അന്യത് അചേതനം വസ്തു സ്വപ്രമാണകം ദൃഷ്ടമ്. ശബ്ദാദി സര്വമേവ അവഗതിഫലാവസാനപ്രത്യയപ്രമിതം സിദ്ധം സ്യാത്. അവഗതിശ്ചേത് ആത്മനോന്യസ്യ സ്യാത് സോപി ആത്മൈവ അസംഹതഃ സ്വാര്ഥഃ സ്യാത്, ന പരാര്ഥഃ. ന ച ദേഹേന്ദ്രിയവിഷയാണാം സ്വാര്ഥതാമ് അവഗന്തും ശക്നുമഃ

അവഗത്യവസാനപ്രത്യയാപേക്ഷസിദ്ധിദര്ശനാത്.

৷৷106৷৷നനു ദേഹസ്യാവഗതൌ ന കശ്ചിത് പ്രത്യക്ഷാദിപ്രത്യയാന്തരമപേക്ഷതേ.

৷৷107৷৷ബാഢമ്, ജാഗ്രതി ഏവം സ്യാത്. മൃതിസുഷുപ്ത്യോസ്തു ദേഹസ്യാപി പ്രത്യക്ഷാദിപ്രമാണാപേക്ഷൈവ സിദ്ധിഃ. തഥൈവ ഇന്ദ്രിയാണാമ്. ബാഹ്യാ ഏവ ഹി ശബ്ദാദയോ ദേഹേന്ദ്രിയാകാരപരിണതാ ഇതി പ്രത്യക്ഷാദിപ്രമാണാപേക്ഷൈവ ഹി സിദ്ധിഃ. സിദ്ധിരിതി ച പ്രമാണഫലമവഗതിമവോചാമs: സാ ച അവഗതിഃ കൃടസ്ഥാ സ്വയംസിദ്ധാത്മജ്യോതിഃസ്വരൂപേതി ച.

৷৷108৷৷അത്രാഹ ചോദകഃ -- അവഗതിഃ പ്രമാണാനാം ഫലം കൂടസ്ഥനിത്യാത്മജ്യോതിഃസ്വരൂപേതി ച വിപ്രതിഷിദ്ധമ്.
ഇത്യുക്തവന്തമാഹ -- -ന വിപ്രതിഷിദ്ധമ്. കഥം തര്ഹ്യവഗതേഃ ഫലത്വമ്? തത്ത്വോപചാരാത്. കൂടസ്ഥാ നിത്യാപി സതീ പ്രത്യക്ഷാദിപ്രത്യയാന്തേ ലക്ഷ്യതേ താദര്ഥ്യാത്. പ്രത്യക്ഷാദിപ്രത്യയസ്യ അനിത്യത്വേ അനിത്യേവ ഭവതി. തേന പ്രമാണാനാം ഫലമിത്യുപചര്യതേ.

৷৷109৷৷യദ്യേവം ഭഗവന്, കൂടസ്ഥനിത്യാവഗതിഃ ആത്മജ്യോതിഃസ്വരൂപൈവ സ്വയംസിദ്ധാ, ആത്മനി പ്രമാണനിരപേക്ഷത്വാത്, തതോന്യത അചേതനം സംഹത്യകാരിത്വാത് പരാര്ഥമ്. യേന ച സുഖദുഃഖമോഹഹേതുപ്രത്യയാവഗതിരൂപേണ പാരാര്ഥ്യമ്, തേനൈവ സ്വരൂപേണ അനാത്മനഃ അസ്തിത്വം നാന്യേന രൂപാന്തരേണ. അതോ നാസ്തിത്വമേവ പരമാര്ഥതഃ. യഥാ ഹി ലോകേ രജ്ജുസര്പമരീച്യുദകാദീനാം തദവഗതിവ്യതിരേകേണ അഭാവോ ദൃഷ്ടഃ, ഏവം ജാഗ്രത്സ്വപ്നദ്വൈതഭാവസ്യാപി തദവഗതിവ്യതിരേകേണ അഭാവോ യുക്തഃ. ഏവമേവ പരമാര്ഥതഃ ഭഗവന്, അവഗതേഃ ആത്മജ്യോതിഷഃ നൈരന്തര്യഭാവാത് കൂടസ്ഥനിത്യതാ അദ്വൈതഭാവശ്ച, സര്വപ്രത്യയഭേദേഷു അവ്യഭിചാരാത്. പ്രത്യയഭേദാശ്ച അവഗതിം വ്യഭിചരന്തി. യഥാ സ്വപ്നേ നീലപീതാദ്യാകാരഭേദരൂപാഃ പ്രത്യയാഃ തദവഗതിം വ്യഭിചരന്തഃ പരമാര്ഥതോ ന സന്തീത്യുച്യന്തേ, ഏവം ജാഗ്രത്യപി. നീലപീതാദിപ്രത്യയഭേദാഃ താമേവാവഗതിം വ്യഭിചരന്തഃ അസത്യരൂപാഃ ഭവിതുമ് അര്ഹന്തി. തസ്യാശ്ച അവഗതേരന്യഃ അവഗന്താ നാസ്തീതി ന സ്വേന സ്വരൂപേണ സ്വയമുപാദാതും ഹാതും വാ ശക്യതേ, അന്യസ്യ ച അഭാവാത്.

৷৷110৷৷തഥൈവേതി. ഏഷാ അവിദ്യാ യന്നിമിത്തഃ സംസാരോ ജാഗ്രത്സ്വപ്നലക്ഷണഃ. തസ്യാഃ അവിദ്യായാഃ വിദ്യാ നിവര്തികാ. ഇത്യേവം ത്വമ് അഭയം പ്രാപ്നോഷി, നാതഃ പരം ജാഗ്രത്സ്വപ്നദുഃഖമനുഭവിഷ്യസി. സംസാരദുഃഖാന്മുക്തോസീതി.

৷৷111৷৷ഓമിതി.

അവഗതിഃ സമാപ്താ৷৷
പരിസംഖ്യാനപ്രകരണമ്.

৷৷112৷৷മുമുക്ഷൂണാമ് ഉപാത്തപുണ്യാപുണ്യക്ഷപണപരാണാമപൂര്വാനുപചയാര്ഥിനാം പരിസംഖ്യാനമിദമുച്യതേ -- അവിദ്യാഹേതവോ ദോഷാഃ വാങ്മനഃകായപ്രവൃത്തിഹേതവഃ, പ്രവൃത്തേശ്ച ഇഷ്ടാനിഷ്ടമിശ്രഫലാനി കര്മാണി ഉപചീയന്തേ ഇതി തന്മോക്ഷാര്ഥമ്.

৷৷113৷৷തത്ര ശബ്ദസ്പര്ശരൂപരസഗന്ധാനാം വിഷയാണാം ശ്രോത്രാദിഗ്രാഹ്യത്വാത് സ്വാത്മനി പരേഷു വാ വിജ്ഞാനാഭാവഃ. തേഷാമേവ പരിണതാനാം യഥാ ലോഷ്ടാദീനാമ്. ശ്രോത്രാദിദ്വാരൈശ്ച ജ്ഞായന്തേ. യേന ച ജ്ഞായന്തേ സഃ ജ്ഞാതൃത്വാത് അതജ്ജാതീയഃ. തേ ഹി ശബ്ദാദയഃ അന്യോന്യസംസര്ഗിത്വാത് ജന്മവൃദ്ധിവിപരിണാമാപക്ഷയനാശസംയോഗവിയോഗാവിര്ഭാവതിരോഭാവവികാരവികാരിക്ഷേത്രബീജാദ്യനേകധര്മാണഃ, സാമാന്യേന ച സുഖദുഃഖാദ്യനേകകര്മാണഃ തദ്വിജ്ഞാതൃത്വാദേവ തദ്വിജ്ഞാതാ സര്വശബ്ദാദിധര്മവിലക്ഷണഃ.

৷৷114৷৷തത്ര ശബ്ദാദിഭിഃ ഉപലഭ്യമാനൈഃ പീഡ്യമാനോ വിദ്വാന് ഏവം പരിസംചക്ഷീത.

৷৷115৷৷ശബ്ദസ്തു ധ്വനിസാമാന്യമാത്രേണ വാ വിശേഷധര്മൈര്വാ ഷഡ്ജാദിഭിഃ പ്രിയൈഃ സ്തുത്യാദിഭിഃ ഇഷ്ടൈഃ അനിഷ്ടൈശ്ച അസത്യബീഭത്സപരിഭവാക്രോശാദിഭിഃ വചനൈര്വാ മാം ദൃക്സ്വഭാവമസംസര്ഗിണമവിക്രിയമചലമനിധനമഭയമത്യന്തസൂക്ഷ്മമവിഷയം ഗോചരീകൃത്യ സ്പ്രഷ്ടും നൈവാര്ഹതി, അസംസര്ഗിത്വാദേവ മാമ്. അത ഏവ ന ശബ്ദനിമിത്താ ഹാനിഃ വൃദ്ധിര്വാ. അതോ മാം കിം കരിഷ്യതി സ്തുതിനിന്ദാദിപ്രിയാപ്രിയത്വാദിലക്ഷണഃ ശബ്ദഃ. അവിവേകിനം ഹി ശബ്ദമാത്മത്വേന ഗതം പ്രിയഃ ശബ്ദോ വര്ധയേത് അപ്രിയശ്ച ക്ഷപയേത്, അവിവേകിത്വാത്. ന തു മമ വിവേകിനോ വാലാഗ്രമാത്രമപി കര്തുമുത്സഹതേ ഇതി. ഏവമേവ സ്പര്ശസാമാന്യേന തദ്വിശേഷൈശ്ച ശീതോഷ്ണമൃദുകര്കശാദിജ്വരോദരശൂലാദിലക്ഷണൈശ്ച അപ്രിയൈഃ പ്രിയൈശ്ച കൈശ്ചിത് ശരീരസമവായിഭിഃ ബാഹ്യാഗന്തുകനിമിത്തൈശ്ച ന മമ കാചിത് വിക്രിയാ വൃദ്ധിഹാനിലക്ഷണാ അസ്പര്ശത്വാത് ക്രിയതേ, വ്യോമ്ന ഇവ മുഷ്ടിഘാതാദിഭിഃ. തഥാ രൂപസാമാന്യേന തദ്വിശേഷൈശ്ച പ്രിയാപ്രിയൈഃ സ്ത്രീവ്യഞ്ജനാദിലക്ഷണൈഃ അരൂപത്വാത് ന മമ കാചിത് ഹാനിഃ വൃദ്ധിര്വാ ക്രിയതേ. തഥാ രസസാമാന്യേന തദ്വിശേഷൈശ്ച പ്രിയാപ്രിയൈഃ മധുരാമ്ലലവണകടുതിക്തകഷായൈഃ മൂഢബുദ്ധിഭിഃ പരിഗൃഹീതൈഃ അരസാത്മകസ്യ മമ ന കാചിത് ഹാനിഃ വൃദ്ധിര്വാ ക്രിയതേ. തഥാ ഗന്ധസാമാന്യേന തദ്വിശേഷൈഃ പ്രിയാപ്രിയൈഃ പുഷ്പാദ്യനുലേപനാദിലക്ഷണൈഃ അഗന്ധാത്മകസ്യ ന മമ കാചിത് ഹാനിഃ വൃദ്ധിര്വാ ക്രിയതേ, 'അശബ്ദമസ്പര്ശമരൂപമവ്യയം തഥാരസം നിത്യമഗന്ധവച്ച യത്' ഇതി ശ്രുതേഃ.

৷৷116৷৷കിം ച -- യേ ഏവ ബാഹ്യാഃ ശബ്ദാദയഃ തേ ശരീരാകാരേണ സംസ്ഥിതാഃ, തത്പരിമാണരൂപൈസ്തദ്ഗ്രാഹകൈശ്ച ശ്രോത്രാദ്യാകാരൈഃ, അന്തഃകരണദ്വയതദ്വിഷയാകാരേണ ച, തേഷാമന്യോന്യസംസര്ഗിത്വാത് സംഹതത്വാച്ച സര്വക്രിയാസു. തത്രൈവം സതി വിദുഷോ ന മമ കശ്ചിത് ശത്രുഃ മിത്രമ് ഉദാസീനോ വാ അസ്തി. തത്ര യദി കശ്ചിത് മിഥ്യാജ്ഞാനാഭിമാനേന പ്രിയമപ്രിയം വാ പ്രയുയുക്ഷേത ക്രിയാഫലലക്ഷണം തന്മൃഷൈവ പ്രയുയുക്ഷതേ സഃ, തസ്യാവിഷയത്വാന്മമ, 'അവ്യക്തോയമചിന്ത്യോയമ്' ഇതി സ്മൃതേഃ. തഥാ സര്വേഷാം പഞ്ചാനാമപി ഭൂതാനാമവികാര്യഃ, അവിഷയത്വാത്, 'അച്ഛേദ്യോയമദാഹ്യോയമ്' ഇതി സ്മൃതേഃ. യാപി ശരീരേന്ദ്രിയസംസ്ഥാനമാത്രമുപലക്ഷ്യ മദ്ഭക്താനാം വിപരീതാനാം ച പ്രിയാപ്രിയാദിപ്രയുയുക്ഷാ, തജ്ജാ ച ധര്മാധര്മാദിപ്രാപ്തിഃ, സാ തേഷാമേവ, ന തു മയി അജരേ അമൃതേ അഭയേ, 'നൈനം കൃതാകൃതേ തപതഃ' 'ന വര്ധതേ കര്മണാ നോ കനീയാന് ' 'സബാഹ്യാഭ്യന്തരോ ഹ്യജഃ' 'ന ലിപ്യതേ ലോകദുഃഖേന ബാഹ്യഃ' ഇത്യാദിശ്രുതിഭ്യഃ. അനാത്മവസ്തുനശ്ച അസത്ത്വം പരമോ ഹേതുഃ. ആത്മനശ്ച അദ്വയത്വേ, ദ്വയസ്യ അസത്ത്വാത്, യാനി സര്വാണി ഉപനിഷദ്വാക്യാനി വിസ്തരശഃ സമീക്ഷിതവ്യാനി സമീക്ഷിതവ്യാനി.

ഇതി ശ്രീമത്പരമഹംസപരിവ്രാജകാചാര്യസ്യ

ശ്രീഗോവിന്ദഭഗവത്പൂജ്യപാദശിഷ്യസ്യ

ശ്രീമച്ഛംകരഭഗവതഃ കൃതൌ

ഉപദേശസഹസ്രയാം

ഗദ്യപ്രബന്ധഃ സമാപ്തഃ৷৷